Mooi dat je dit deelt, en zo herkenbaar. Bij mijn oudste had ik precies het zelfde. Niks geen roze wolk, ik vond het maar keihard werken en had een ‘ontevreden’ baby. Ik heb huisarts en consultatiebureau plat gelopen die eerste maanden. En om me heen, hoorde ik alleen maar: ‘geniet er van, ze zijn zo groot’. Ik kon op dat moment allen denken; ‘ik kan niet wachten tot hij groot is!’ 😅 Inmiddels is hij 4 en denk ik, ‘jongen, wat wordt je groot en wat gaat het snel’ 😉

Ach, je hoeft je hier helemaal niet voor te schamen! Ik herken je verhaal. In het begin ging alles vlekkeloos met ons dochtertje. Totdat de krampjes en reflux problemen kwamen. Na veel onderzoeken blijft mijn dochtertje alleen tegen voeding te kunnen zonder koemelk. Sinds we overstapt zijn is het stukken beter, maar ik heb ook pittige tijden meegemaakt. Vergeet niet dat je hartstikke sterk bent en dat het niet erg is als je soms een mindere dag hebt. Die hebben we allemaal!

Ah zo rot ook he, had precies dat wat je omschrijft! Uren heb ik door de woonkamer gelopen met Mason op mijn onderarm. En geloof me het wordt makkelijker leuker en gezelliger ;)