Ja ik weet nog in een 9 uur durende vlucht.. heeft mijn dochtertje denk ik de laatste 3 uur alleen maar gehuild....en ik was super gestressd.. ik probeerde van alles... maar uiteindelijk kwam de rust over mij heen.. Het was PECH VOOR IEDEREEN. Ik kon haar toch niet stil krijgen op geen enkele manier.. Nouja, dat is het dan ;) Je accepteert de situatie zoals die is. Ik kan niet even het vliegtuig uitstappen.. In een metro of bus of tram.. tja pech.. maar we moeten toch echt naar een bepaalde halte en je doet wat je kan en anders ja..dan huilt ze maar..

Aaahhhh dit vindt ik heel mooi geschreven! En dit advies zal ik ook meenemen. Huilen gebeurd soms onverwachts en ook op plekken waar je liever niet wilt dat dit zou gebeuren. Maar ook dit zal ik soms moeten laten gebeuren. Dankje voor je reactie Marlon ???? .

Ik ben een papa van een meisje van 24/25 jaar en heb dat in het verleden ook meegemaakt heb ...wat wij vergeten is dat het een natuurlijkproses is wij proberen voor alles een oplossing te vinden , maar is het niet zodat ook jij dat heb gedaan en dat je ouders dat ook hebben gedaan het enige advies dat ik je kan geven is laat het uithuilen want dat hoord erbij nu zeggen we een dag niet gelachen is een dag dag niet geleefd nou zo is het bij huilen van babies want als jij dat gaat uitzoeken kom je tegen dat hij/zij haar stemband en spieren aan het ontwikkelen zijn zal wel niet op het moment die jij wilt of had gewilt . Mensen zijn gauw geneigt iets te willen doen maar laat zijn hij/zij zou lachen wat zou je dan doen zou je ook naar een oplossing zoeken if zou je er meer plezier aan hebben. Moeders Vaders als dit je weer mag overkomen en je weet alles is in orde maak je nou niet druk en geniet van dat moment net zo als je zou genieten als hij/zij lacht toch . Denk daar maar eens overna wij leven in een gehaastig wereld die perfect moet zijn en alles keurig en netjes en stil en onverdraagzaamheid want een ieder heeft een mening voor alles en nog wat goedschiks of kwaadschiks men floep het er maar uit zonder er bij na te denken of er overna te denken wat de gevolgen kunnen zijn en daarom vindt ik babies kinderen het allerliefste van ons bestaan want zij hebben dat niet waar de rem opzit die geven vol gas eerlijk en oprecht vrij en onbevangen ik zal tegen jullie jonge en nieuwe ouders zeggen laat het maar over je heen komen en geniet ervan en als er iemand daar las van heeft vraag die of hij ook niet klein was of dat hij zo groot geboren is . En dit is mijn advies . Met vriendelijk groet, Papa

Ten eerste niet stressen. Je kindje voelt dat en zal alleen aar nog meer gaan huilen. Ik zou een plekje zoeken om stabiel te staan en te zitten en dan mijn kindje op pakken en troosten. Ik zou er alles aan doen mijn kindje te troosten. Niet om de rest maar om mijn kindje, Hier ook heel veel met de trein gereisd met mijn dochter. De eerste keer was ze 8 weken. Daarna regelmatig toen vanaf dat ze 13 weken was. Ook huilde e wel is in de trein. Ik troostte gewoon altijd of liep door de wankele trein. Ik moet zeggen dat een ergonomische draagzak wel heel erg handig is!