Poeh heftig. Respect hoor! HG was mijn grootste angst voordat ik (voor het eerst) zwanger zou raken. Hier ben ik er extreem goed vanaf gekomen. Maar ik vind het echt heel erg dat er vrouwen zijn die op deze manier hun zwangerschap moeten doorlopen. Er mag zeker meer bekendheid over komen. Dus lekker blijven bloggen! En ik hoop oprecht dat de HG niet de hele 9 maanden zal zijn. En dat je daar binnenkort afscheid van mag nemen als het HCG hormoon flink afneemt. Heel veel sterkte en succes! Over 26 weken een mooi wondertje in je armen!! (Goed dat je ook zo kan relativeren ondanks de hel die HG genoemd word!)

Ja Anja, dan weet jij zeker wat het is als je het zo dichtbij gezien hebt. Mijn ervaring is ook dat met name mijn vriend, mijn dochter en enkele mensen die heel close met ons zijn echt snappen wat het is/hoe het is. Ja en wat je schrijft, voel ik ook! Joy is het helemaal waard geweest destijds, en deze baby dus ook. Maar voor nu, is het wel veel en lastig. Maar ik kom er wel doorheen. Dankjewel voor je lieve woorden en herkenning.

Sterkte lieverd. Van dichtbij heb ik dit gezien van mijn stiefdochter. Ze heeft ondertussen vier kinderen. Bij de eerste twee had ze geen last. De laatste twee echter wel. En hoe. Net als jij. Ze kwam bij nummer drie ook in het ziekenhuis terecht. Bij nummer vier wist ze en natuurlijk de arts wat er aan de hand was. Ze is dolgelukkig met haar kinderen ondanks wat ze heeft moeten doorstaan. Ik leef digitaal met je mee. Het is intens zwaar. Gelukkig weet je wat het eindstation is. Ik hoop voor je dat het niet tot het eind zo zal blijven, maar ja.... Ik zal je blijven volgen hier. Liefs Anja

Dankjewel lieverd!! Love you.