Soms denk ik dat ieder kind de achternaam van de moeder zou moeten krijgen, dan heb je na een scheiding ook geen gezeur om verschillende namen. Vaak komt er later een 2e huwelijk, moeder weer een andere naam en dan volgt er een liefdesbaby, weer een kind met een andere achternaam als de eerdere zusjes of broertjes. Als ze allemaal de achternaam van Mama zouden hebben was het zeker voor de kinderen veel eenvoudiger.

Mijn meiden hebben mijn achternaam. Mijn vriend gebruikt namelijk ook vaak mijn achternaam, maar trouwen gaan we niet.

Onze zoon heeft de achternaam van zijn vader gekregen. Zijn vader heeft vlak voor zijn 2de verjaardag zijn vader verloren. Om die reden en alles wat hier achter kwam besloot ik na heel lang denken dat het wel mooi zou zijn om onze zoon de achter naam van zijn vader te geven. Nu wordt het wel wat lastiger want ik heb alleen mijn eigen achternaam en mijn partner is eind vorig jaar overleden. Het is er niet eenvoudiger op geworden als ik het alleen over de naam heb want ik heb nog steeds mijn eigen achternaam. Stel dat we zouden trouwen had ik mijn achternaam eerst gehouden en daarna de achternaam van mijn man.

De kinderen hebben mijn achternaam en krijgen die van hun vader als we gaan trouwen. Mijn oudste dochter kreeg mijn achternaam omdat haar biologische vader niks met haar te maken wou hebben. Dan krijg je volgende kind automatisch jouw achternaam mits je het anders aangeeft. Hij heeft mijn dochter geadopteerd en als we trouwen dan krijgen we allemaal zijn achternaam. Extra feestje.