Wat een verhaal en wat een ervaring. Kan me goed voorstellen dat je er op sommige momenten nog last van hebt. Ikzelf ben inmiddels 11x in Vegas geweest en de 1 na laatste keer sliepen we in de Cosmo op de 51e verdieping. Midden in de nacht rond 3.30u ging de slow-whoop (het brandalarm) af. ‘Don’t use the elevator, leave your room’. Euh we zitten op de 51e verdieping. Wat doe je dan? Oef ik zag van alles voor me, wist niet wat te doen. Naar beneden gaan via de trappen waar iedereen overheen moet uit die mega hoteltoren? En wat moest ik meenemen? Moest ik me aankleden? Paspoort? Ik liep het balkon op. Geen politie zwaailichten nix. Het verkeer over de strip reed als altijd. Hmmm. Googlen. Nix. Op de gang stond iemand van het hotel; blijf op je kamer tot we weten wat er aan de hand is. Hmmm. Ondertussen bleef het alarm afgaan overal. Na 3 kwartier bleek het loos alarm en ‘konden we weer naar bed’. Nou lastig om weer te gaan slapen als je doodsangsten hebt uitgestaan. We hebben 2 kinderen en ik dacht dat ik ze nooit meer zou zien. De volgende ochtend werden we gebeld en bleek dat een dronkelap op de 51e verdieping op de brandalarmknop had gedrukt. Maar wat er dan door je heen gaat en hoe je je voelt dat is lastig onder woorden te brengen; je staat doodsangsten uit. En wat had ik nou eigenlijk moeten doen? Had ik niet iets anders moeten doen? Kun je je beter voorbereiden op zo’n situatie? Lastig allemaal. Maar goed; je hebt iets heftigs meegemaakt en hoe ga je hier in de toekomst mee om? Wanneer het je dagelijkse leven beinvloed is het wellicht handig om hulp te zoeken. Ik denk er zo af en toe nog aan, bespreek het en vergeet het weer. Iedereen gaat er anders mee om. Sterkte in ieder geval mocht je er nog veel last van ondervinden.