Dat is precies mijn oproep: als kinderen leren dat sommige kinderen/mensen 'anders' zijn, een afwijking hebben, en leren dat dat niet eng of vreemd is (door te vragen). Dan zullen er minder volwassenen hoeven te staren en schrikken!

Vreselijke reactie zeg :0 Zo kregen wij een kaartje bij zijn geboorte met 'veel sterkte'. Daar was ik ook zo boos over!

Iedereen is altijd vrij om te vragen. Maar ik heb geen zin om het aan iedereen die ik tegen kom uit te leggen wat er met mijn zoon aan de hand is :) Maar zeker: als je iets wilt weten, vragen staat vrij! Vragen vanuit interesse vind ik ook totaal niet erg :)

De reacties van andere mensen kunnen heel hard aan komen! Ze staan er niet bij stil. Omdat ik weet hoe vervelend ik het bij mijn eigen zoontje vond, zorg ik er altijd voor het niet te negeren, maar er ook niet raar om te doen. Van zoiets zou ik in iedergeval niet schrikken ofzo. Ons zoontje is met een dubbele schisis geboren (hazelip) en toen het nog open was echt een paar keer gehad dat mensen recht tegen ons zeiden: WAT VERSCHRIKKELIJK! Nou dan sta je ze echt aan te kijken alsof ze gestoord zijn hoor! Hoe durf je zoiets onbeschofts te zeggen! Ik zei dan altijd maar, doe niet zo raar, er is niks ergs aan.. Als mensen echt interesse vragen stellen vind ik het heel wat anders.