Goed geschreven! Ik ben zelf moeder van 3 waarvan eentje is geboren met 4 maanden. We zijn katholiek en geloven er ook echt in dat het vanaf de conceptie al jouw kind is. En als het mis gaat, dan wacht dit kind in de hemel op jouw! Het bestaat en leeft. Alleen niet hier maar bij God. Maar natuurlijk is het altijd moeilijk en lastig om met anderen over te hebben. Er is ook niet vaak iemand die er over begint. Maar het is wel goed zo. Aan een miskraam kun je tenslotte niets aan doen.

Wat heb jij dat mooi verwoord, zeker waar hoe jij het beschrijft!

Helemaal mee eens, het zijn vooral de reacties waardoor ook ik er niet open over heb gepraat. Nu sinds drie maanden moeder van een prachtige en gezonde drieling, maar de 2 kindjes die we verloren hebben, blijven altijd een deel van mijn leven uitmaken!

Je bent 5 keer mama en daarmee uit! Ik heb ook geschreeuwd en gehuld maar dan om 2 neefichtjes en al is dat niet in vergelijking met de pijn die mama zal voelen, ik vind het al vreselijk. Maar weet dus ook deert mensen niet weten hoe ze moeten reageren..