Wilde even laten weten hoe het gaat... Inmiddels verwijzing gehad voor de kinderarts. Er wordt zowel medisch gekeken als psyhisch. Blij dat ik deze stap genomen heb, het wordt echt een dingetje nu. Ter illustratie: 3 weken geleden met hem naar de Intertoys geweest. Met hem rondgekeken en gevraagd wat zou je nu echt graag willen hebben? Hij wees een Lego vrachtwagen aan. Gekocht, mee naar huis en op ooghoogte in de boekenkast gezet. Samen met hem een stickerkaart gemaakt en aangegeven hoe hij een sticker kan verdienen (aangeven dat hij naar de wc moet en het daadwerkelijk poepen op de wc). Nu 3 weken later nog geen sticker te bekennen. Loopt hij gisteren langs de kast, zucht en zegt: mam, dit wordt echt niks. Ik weet niet hoe ik moet poepen, laat staan dat ik dan ooit een sticker ga krijgen....pas als ik 100 ben zal ik die vrachtwagen ooit mogen maken.....zucht... Nou, mijn hart brak! Dit wil je zo niet....En nee, het is geen uitspelen. Je ziet de wanhoop nu in zijn ogen als hij op de wc zit. Hij heeft werkelijk geen idee wat hij moet doen. Het enige wat hem lukt is billen dichtknijpen...en dan zegt hij ook: mam, de poep gaat weer terug omhoog. Hopelijk kan de kinderarts ons helpen.....

Bewaarde meneer eerst zijn ontlasting voor thuis (bij de gastouder en op de psz poepte hij nooit...hij hield op) komt het ook daar eruit...en in zijn broek wel te verstaan.... Het wil er maar niet in dat hij het moet zeggen als hij moet poepen. En wanneer meneer het gedaan heeft in zijn broek blijft hij glashard ontkennen..... Zucht....erg vervelend....

Lees dit toevallig en zie herkenbare dingen! Weet niet hoe het nu is? Ons manneke is nu net 3 en die was ook van de ene op de andere dag plas zindelijk. Poepen was ook hier een heel ander verhaal. Het duurde echt maanden voordat de knop om ging. Van de zomer per toeval eens op het potje gepoept, liep nu 2 maanden zonder luier omdat plassen geen probleem was maar om te poepen kwam hij een luierbroekje vragen. Dit deden we hem ook aan want hij bleef het anders gewoon ophouden totdat hij naar bed ging en weer een luier aankreeg wat resulteerde in een klein manneke met buikpijn. Daar werden we ook niet vrolijk van. Als we hem vroegen "wanneer ga je op het potje of de wc poepen" was zijn standaard antwoord "als ik 3 ben mama". Daar heb ik me dan maar aan vast gehouden. Ook hier hing een poepkaart met stickers als beloning en ik had hem een groot cadeau beloofd maar ook hij was er niet gevoelig voor. Tot het begin december was en hij weer eens poepte op het potje, vanaf toen ging die knop om en was zijn poepkaart binnen 2 weken vol. Nu doet hij het ook netjes op de wc ipv het potje. Alleen op het KDV niet...daar houdt hij het op totdat hij een middagdutje gaat doen...en dan poept hij in de luier. Tijdens slapen krijgen ze een luier om en thuis doet hij eigenlijk geen dutje meer maar goed daar is het poepen ook geen probleem meer. Daar wil hij zelf nog een middagdutje doen maar ik vermoed dat dit puur voor het poepen is. Dus we wachten daar nog op de eerste keer poepen op potje of wc. Het kan zo frustrerend zijn...niet alleen voor ouders maar ook voor de kids zelf. Hij zat er zelf ook mee in de weg. Ik hoop dat het "probleem" zich snel oplost bij jullie en dat het manneke ook fijn naar de wc kan gaan zonder eventuele angst.

Ik ken het van mijn nichtje. En de enige oplossing is suikervrij. Dan is de kans groter dst de ontlasting zachter wordt. En dan kun je movicolon laten zitten. Overigens hebben wij ook een kindje met suikeintolerantie en zij krijg macrogol ipv movicolon. Omdat in movicolon suiker zit!!! Macrogol is alleen de werkzame stof. Op recept kan de apotheek het gewoon bestellen. Misschien dat dat nog beter werkt.