Lieve xis! Wat ontzettend heftig en zwaar! Hoewel het geluk van het hebben van één kind groot is, maakt dat het verlies van een nieuw kindje dat zo gewenst is niet makkelijker! Een paar jaar terug waren mijn man en ik in verwachting van een tweeling, helaas duurde dat niet lang genoeg! De eerste miskraam was met 7 weken, toen kwamen we er achter dat we toch nog zwanger waren! Te vroeg nog voor hartactie gezien de groei van het kleintje, na twee weken moesten we terug voor controle en hopelijk hartactie. Maar helaas.. met 9 weken ging ons tweede pukje ook. Ondanks dat we nu gezegend zijn met een prachtige zoon en er duidelijkheid is over waarom het misging, doet het nog steeds zeer! Wij hebben de vruchtjes beide keren kunnen opvangen (verloor ze op de wc) en we hebben ze in een doosje begraven in het bos. Ook hebben we ze namen gegeven! Die dingen hebben erg geholpen! Heeeeel veel sterkte met je verlies! Dikke knuffel Jonesy

Tranen in mijn ogen terwijl ik dit lees Het lijkt precies op mijn verhaal Ik heb 25 augustus een miskraam gehad,nou idd wat kunnen mensen nare opmerkingen maken zeg En wat doet het een pijn als ze zoiets zeggen. Ach zeggen mensen je hebt toch 2 gezonde meiden, ja klopt maar daar gaat het nu niet om natuurlijk Pff moeilijk he hoe mensen soms doen En idd wat is het soms zwaar...

Jeetje, wat heftig! En wat kunnen mensen toch ongelooflijk bot zijn! Ook mensen waarvan je zou mogen verwachten dat die er beter mee om horen te gaan (zoals de echoscopiste uit je vorige blog)... Ik wens je heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd! En wat andere mensen ook zeggen, jij hebt alle recht om te rouwen om jullie kindje..

Dank je voor je lieve reactie! Doet me goed. En gefeliciteerd met je zoontje!