Ook ik kan het mij nog helder voor de geest halen. Wij die met jou naar het ziekenhuis in Beverwijk reden en jij de hele weg maar sorry sorry sorry zei. Lieve schat daarom heet het een ongeluk. Deze vreselijke dingen gebeuren in een split second en wat heb je goed gehandeld terwijl je alleen met hem was. En ook de angst of hij ziek zou worden door de bacterie was vreselijk. Maar gelukkig bestaat er ook nog iets van geluk dat dat goed is afgelopen. En geloof mij de perfecte moeder bestaat niet al kom je heel dicht in de buurt. Ben heel trots op jou. Liefs mams.

Lieverd, wat een verhaal. Heb het met verbazing en tussen de tranen door gelezen. En ja als nieuwe moeder moet je van je eigen foute leren, alleen niet op deze manier. En omdat Dean al vroeg nieuwsgierig was, word dat heel moeilijk. Al heb ikzelf geen Kids, ik weet donders goed, dat je goed moet nadenken voor je überhaupt ook maar iets doet. Ik begrijp je heel goed en ben blij dat je dit van je af hebt geschreven. Dit was een korte versie van mijn gevoelens. Niet meer aan denken, wat geweest is, is geweest. Verleden kan je niet veranderen.

Iedereen kan weleens in een moment van onoplettendheid een ongelukje krijgen met zijn kind. Niks van gezien trouwens toen Dean hier een keer logeerde. Je hebt goed gehandeld en nazorg gegeven. Zo heb ik Jesse een keer met zijn hoofd eerst van de commode laten vallen. Hij had de grond al geraakt met zijn hoofd terwijl ik zijn voet vasthad en hij dus aan 1 voet op de.vloer bungelde. Net te laat was ik....geen schade zo ver ik weet. Supermam ben jij. 👍

Lieve, zorgzame mama, Vandeweek heb ik het verhaal nog op mijn werk verteld, we hadden het over schuldgevoel. Wat had ik met jou te doen, zo'n verdriet dat jou dit heeft kunnen gebeuren. Je ziet maar, iedereen kan zoiets gebeuren, zelfs jou als 'bijna te' bezorgde moeder( te is niet rot bedoeld). Nu laat ik ook een traan om jou. Je hebt zo geweldig gehandeld en Dean is daardoor behoed voor een ergere nasleep tot genezing. Thuis hebben jij en Ruben Dean ook kundig verzorgd en is er gelukkig niets meer van te zien, andere kindjes en ouders hebben minder geluk. Ook ik heb wel eens schuldgevoel gehad, omdat ik een rompertje op de kachel had gelegd 'lekker warm voor Ruben na zijn badje', maar geen rekening gehouden dat het drukkertje te heet was'. Lieve schat, blijf zoals je bent, een mama om van te houden. Dikke kus van je trotse schoonmoeder