Hoi Eyeanna, wat heftig voor jullie! ik wil jullie heel veel sterkte en succes wensen! Bij de eerste werd ik na het monitoren van mijn eisprong natuurlijk zwanger.. bij de tweede wilde het na hormoonbehandelingen maar niet lukken.. we zijn toen gestopt en ik ben weer aan de pil gegaan.. we zouden niet meer natuurlijk zwanger kunnen worden werd er gezegd.. maar dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn heeft onze dochter bewezen.. 3 maanden na het opnieuw stoppen met de pil ben ik spontaan zwanger geworden.. en afgelopen september zijn wij de trotse ouders geworden van onze dochter Anne.. wat ik je wil zeggen is blijf vertrouwen houden in je lichaam.. en vooral in God. Liefs

Hallo, Even een tip, in het buitenland mag je misschien zwanger worden na 40 jaar, maar in Nederland is dat na 40 jaar moeilijk en duur. In het buitenland is de behandeling vaak goedkoper. Zelf heb ik met laten steriliseren na een miskraam van een vierde kind, dat ze nooit hebben kunnen onderzoeken, omdat het vruchtje met 14 weken in het toilet terecht kwam. Ik was toen rond de 31 jaar. Mijn familie heeft verder weg dus niet bij neven maar een generatie verder terug gehandicapte kinderen van allebei de kanten, dus ik dacht gelijk, niet goed, sterilisatie. Ik was inmiddels gescheiden met 3 kinderen en in Nederland een partij voor een nieuwe relatie, echt niet. Later ben ik hertrouwd en mijn Spaanse man wilde een kind. Nu heeft hij chronische pancreatitis, en omdat ik toen hij een kind wilde al meer dan veertig jaar was, in 2001, (43) wilde men geen andere manier van zwanger worden doen. Dus als je al over de 35 jaar bent, doorgaan tot je veertig bent en hopen dat het lukt. Lukt het niet in Nederland, België is waarschijnlijk goedkoper ook voor studeren. Succes en veel geluk. Oh ja, wat denken jullie van het bericht van Stephen Hawking, dat de mensheid als ze willen overleven de ruimte in moet. Link: http://elpais.com/elpais/2015/09/24/ciencia/1443106788_324837.html Elisabeth.

Ook wij kregen te horen dat op de natuurlijke manier zwanger worden zo goed als onmogelijk zou zijn. Ik had zelf telkens het gevoel dat er iets 'mis was met mijn lijf' omdat ik, nadat ik gestopt was met de pil, maar niet ongesteld werd, wat voorheen vrij normaal verliep. Na een halfjaar zeuren bij de huisarts werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar kreeg ik te horen dat ik een hormoonstoornis had. Toen begon de rollercoaster. Na 9 IUI-pogingen (en een miskraam), meteen zwanger van de 1e IVF-poging. 2,5 jaar later spontaan zwanger geraakt, helaas eindigde ook deze zwangerschap in een miskraam. Toen opnieuw begonnen met IVF en ook toen was het meteen raak. Het was een heftig traject, maar ik ben zo blij dat ik uiteindelijk de beslissing heb genomen om voor de IVF te gaan, we zijn nu een prachtige dochter en zoon rijker. Ik wil jullie heel veel sterkte en moed wensen in dit traject! Maar ik denk dat dat met jullie instelling wel goed gaat komen.

Hoi Sara! Wat super fantastisch dat jullie alsnog na al die jaren 2 dochters hebben gekregen! Ik snap dat je dan enorm moet schakelen. Wat een verwarring en emoties zal dat oproepen zeg! Geniet van je meiden en dank je wel!