Ik heb als een leeuw gevochten voor mijn relatie, maar hij deed er geen moeite voor. Ik stond er alleen in. En daarbij hij Is zo autistisch als een deur werd mij laatst verteld. Hij doet nu ook allemaal dingen die ik voorheen niet van hem verwacht Had. Hij heeft de kinderen als bakstenen laten vallen. Maar loopt wel bij z'n behandelaar zielig te doen dat ie niet kan slapen. Het meest erge vind ik dat hij gezegd heeft dat ie z'n vrijheid terug wou en van zichzelf en het leven wilt genieten. Ja daar passen natuurlijk geen 2 kleine kinderen in Dat doet mij zo veel pijn en maakt me zo ontzettend boos! Ik heb 2 schatten van kinderen (natuurlijk zegt elke ouder dat over z'n kinderen, maar ik hoor het ook van mensen om me heen;ook onbekenden) en hij laat ze gewoon vallen. Ze verdienen dit niet! Met sint maarten, sinterklaas en kerst heeft ie niks laten horen. Hij (vooral z'n ouders) wilden de kinderen wel zien met kerst, maar dat wil ik niet, omdat ik geen zin heb in 2 verdrietige kinderen met de feestdagen. Dus pas 3 januari zien ze hun papa (vanaf 14 november niks van hem vernomen hé, alleen de jongste heeft m tussen door nog 5 minuten gezien) Zit er nu al tegenop...... maar het moet zeggen ze

Hoi allemaal, ik heb een vraag op dit onderwerp. Ik hoop dat jullie hem niet als aanval zien. Jullie zijn allemaal gescheiden en hebben moeite met het co-ouderschap. Denken jullie soms niet dat het beter was geweest om verder te vechten voor je relatie destijds?(indien mogelijk) dat je nu misschien meer problemen hebt dan toen je samen was? Dit is echt uit interesse, geen aanval. Alvast bedankt voor alle eerlijke antwoorden.

Liefste Annet ...dankjewel voor jou goede raad want je hebt dat zo mooi en duidelijk verwoord...ik ga idd proberen om het niet steeds 'samen te willen doen'...dat was mijn ideaal maar mijn ex maakt het onmogelijk en dat is zo vermoeiend...

HI, Ik ben pas begonnen met separatie. Ik heb een zoon van bijna 3. Mediator ingeschakeld maar mijn Ex wil niks van weten. Hij wil niet uitelkaar gaan. Vorige week dacht ik, ja hij begrijpt het nu. Maar nee, een paar dagen niks gezegd en toen ik weer over de papieren vroeg wer hij boos, hij dacht dat ik van gedachten was veranderd, Ik snap niet hoe hij zo kan denken. Wij slapen al maanden niet meer samen (aparte kamers). Ik weet hoe het voelt om kutwijf gemoemd worden. Heb ik ook vaak gehoord. Ik wens je heel veel sterkte en succes. En als je je zoon op eerste plaats zet dan komt allemaal goed met hem. Grts.