Zo herkenbaar de gevoelens. Je kindje willen vasthouden maar het kan niet. Ons meisje is vorig jaar maart geboren zonder hartslag en zuurstof. Ze hebben haar twee keer moeten reamineren en daarna had ze zuurstof ondersteuning nog. Het lukte niet om zelfstandig te kunnen ademen. Onderweg naar het ziekenhuis was het gelukt In het ziekenhuis aangekomen kreeg ze een koelpakje aan om verdere schade naar de hersenen te beperken. Hierdoor mocht ik haar pas de 4e dag, heel eventjes voor de mri scan vast houden. Dat vond ik het allermoeilijkst, terwijl dit bij de 1e gelijk kon. Ik wist zo goed het verschil. En dan komt het machteloosheid ook nog om de hoek kijken. Alles willen overnemen van je kindje maar dat kan niet. Vertrouw op je onderbuik gevoel en wanneer dat zegt dat je in moet grijpen dan moet je dat zeker doen.

Wat verschrikkelijk! Ik herken mezelf in dit verhaal. 'Kraamvrouw' zijn en niet je kindje kunnen vasthouden omdat hij op de ic ligt aan alle toeters en bellen! Verschrikkelijk en herkenbaar. En dan eindelijk na 2 weken rollercoaster naar huis mogen en voor het eerst een middagdutje doen omdat dit eigenlijk normaal is in de 'kraamtijd'... Hopelijk gaat het nu goed met jouw (zowel mentaal als fysiek) en je kindje ❤

😨 😢💙

Wat een verhaal , hier mijn zoon ook hersenvliesontsteking gehad ( als je er behoefte aan hebt kun je dat lezen in mijn blogs) en dat gaat door merg en been. Wat moet dit ook verschrikkelijk zijn geweest en al helemaal in je kraamweek poeh! Hopelijk gaat het goed nu dikke knuffel xxxxx