Ik heb mijn keuze al gemaakt. Op deze manier wil ik uit elkaar en als we geen kinderen hadden was dat ook al gebeurd. Maar dat hebben wij wel. Ik kom zelf uit een gebroken gezin en ik weet hoe lastig ik het vond, tot een bepaald punt. Al lag het bij mij niet aan die breuk maar an het fijn dat mijn vader het op alle vlakken liet afweten. Dat Is iets wat ik niet wil voor mijn kinderen, daarom houdt ik het al zo lang vol, keer op keer. Maar ik moet nu aan mijn eigen gaan denken, al vind ik dat nog erg lastig. Dus in mijn ogen ligt het nu aan hem, ik heb hem alle middelen en kansen gegeven, hij moet nu deze laatste wel grijpen. Als hij dat doet, zal ik mij er volledig voor inzetten. Liefs

Dankjewel Ik waarnaar het Liefs

Moeilijke situatie zeg! Sterkte met alles. Liefs

Misschien moet je eerst eens met jezelf in overleg om erachter te komen wat je nou echt wil. Als je 100% achter de keuze kunt staan die je zelf maakt dan maakt het niet uit wat hij wil. Nu is het alsof je bang bent dat hij zelf ook niet meer wil en dat geeft voor mij aan dat je er zelf ook nog niet uit bent. Je hebt hem een ultimatum gesteld maar als je iets wilt maken van je relatie dan moeten beide partners er voor 200% voor gaan en niet hij alleen. Ik heb andere blogs van jou ook gelezen en begrijp dat jij al langer de kar trekt maar toch moeten jullie er allebei voor gaan als jullie het nog een kans willen geven. Sterkte met alles en ik hoop dat je er wat aan hebt...