Je bent nog niet toe aan een derde, dat is wel duidelijk. Gelukkig heb je nog alle tijd. Over een paar jaar kan het nog steeds en zijn de oudste kinderen een stuk zelfstandiger. Je kunt dan altijd nog zien of je er dan wel aan toe bent, of niet. En hoe je man er dan over denkt, misschien vindt hij twee dan juist wel genoeg!

Nou wij hebben er 3! En het is ge-wel-dig, 2 jongens en een meisje. Nummer 3 is zo makkelijk en voelt als een bordje erbij op tafel. Je bent zelf zoveel relaxter en makkelijker. Ik denk dat nummer 3 dat ook zo voelt en daarom zo makkelijk is.

Voor mij is twee meer dan genoeg, je hebt altijd ruimte en geen extra plek nodig. Bovendien moet je het lichamelijk ook aan kunnen. En zolang de kids klein zijn is het in de kosten nog niet zo hoog, maar wat dacht van studiekosten en de zorgverzekering. Dingen die nu al best duur zijn. Wat denk je dat ze over 10 jaar kosten. Het is schattig en leuk voor nu, maar je hebt ook tijd voor jezelf nodig. En als je man zegt dat hij wel meehelpt, dat is bull, als die dat nu niet al doet dan doet hij dat dan ook niet. Denk goed na, ook over je lichamelijke klachten. Ik zelf heb het voor de 2e over gehad, met gevolg dat ik nu wel chronisch bekkenpijn heb en naar revalidatie ga. Voor een derde had ik dit zeker niet over. Ik heb geen spijt, maar leuk is anders. Door dit kom ik weinig toe aan alle daagse dingen, huishouden, gezin en mezelf.

Haha...een hele goede en zeker waar!