Vandaag was zijn dag!!! Hij kwam om vijf uur thuis uit school, moest meteen eten en daarna gaan lopen. Voordat hij weg was, was hij een half uur verder. Alles moest in mijn fietstassen (hij leende mijn fiets, want fietstassen heeft hij nog niet), de bandjes van de pakketjes afgeknipt en weet ik al niet wat. Op een gegeven moment het ik hem vriendelijk doch (zeer) dringend verzocht te gaan. Na anderhalf uur komt hij weer thuis. 'mama', zegt hij,'ik snap er niks van. Ik heb alles gelopen en ik houd 2 pakketten (van de drie) over.' Toen ik hem vroeg wat hij gelopen had, vertelde hij dat hij de 'lijn' op de kaart gelopen had. Ik heb hem toen maar verteld dat dat de lijn was tot waar zijn wijk loopt en niet de lijn die hij moet lopen. Einde van het verhaal is dat Rodney een ervaring rijker is, maar vandaag wel met hulp van zijn moeder hahahaha. Ik weet zeker dat hij het volgende week al een stuk beter doet en misschien over twee weken het gewoon lekker zelf kan!!!!!

thanx

Wat gaat het snel, he! Je mag inderdaad trots zijn.

Ik vind dat het bij ons al zo snel gaat (de oudste wordt over een paar maanden 8), maar dit gaat inderdaad wel heel hard. Mooi geschreven!