Zo herkenbaar. M'n zoontje is nu 5 en het begint langzaam over te gaan. Heb echt een hele tijd gehad dat ik op alles wat ik vroeg als antwoord "poep" kreeg. Wat hij wilde eten, of hij wilde drinken, welke kleren hij aan wilde. Op een gegeven moment stond ik er zelfs niet meer van te kijken dat hij dat woord zei. Van de blikken van andere mensen trek ik me weinig aan, dat is iets wat ik wel met de jaren heb geleerd.

Ja, ik probeerde er in het begin ook niet een te groot ding van te maken. Maar als hij je opzettelijk in het openbaar voor joker gaat zetten, dan ben ik wel op een punt dat ik er zeker wel een ding van maak. Ik weet niet of het toeval is, maar gister heb ik het woord amper gehoord. En als hij het wel een keertje zei en me dan afwachtend aankeek dan negeerde ik het. Nu lijkt negeren opeens wel weer te werken, want hij heeft het daarna niet meer gezegd.

Ik lees graag mee! Mijn bijna 4 jarige zoon vindt het ook geweldig leuk om het steeds over brood met poep, soep met poep en noem maar op te hebben..... En uitleggen bij hem werkt ook niet echt, het is te leuk blijkbaar. Ben heel benieuwd of ik nog een manier ga vinden om dit in goede banen te leiden!

Hier ook een jongetje die als favoriet woord poep heeft... Hij word volgende week 4 en echt alles is poep.. Poep op je hoofd, poep eten.. Poep poep poep.. Ik hou me er gewoon aan vast dat het overwaait en maak er niet een te groot ding van... Wel leg ik hem uit dat ik het echt niet grappig vind! Succes!