Ik herken mezelf er ook zekker wel in. Ik heb ook niet veel vrienden en het lijkt mij idderdaad ook heel leuk om een keertje met een andere moeder met de kindjes een daggie weg of ook al is het naar de kinderboerderij of speeltuin te gaan. Iemand die begript wat je meemaakt en weet hoe eenzaam het soms kan zijn. Ik ben ook nog steeds op zoek en soms wordt ik zelfs nerveus van als ik hoor dat andere een gezellige tijd hebben(zeggen ze dan). Dan voelt het alsof ik allern ben en het niet normaal is en dat je als moeder zijnde vanaf het begin af aan 20 moeders al had moeten kennen. Dus ja ik begrijp je helemaal hier precies hetzelfde maar ook gewoon iemand om gezellig 1 op 1 bakkoe doen of iets leuks

Ik zie dat dit al een heel oud bericht is. Maar ik wil even kwijt dat dit voor mij ook een heel herkenbare situatie is! Helaas weinig bekenden/ vriendinnen met kinderen. Je leven veranderd zo als je kids krijgt, waardoor je gewoon niet dezelfde levenstijl en interesses deelt met je vriendinnen die nog geen kinderen hebben. Het lijkt me heerlijk om samen met andere moeders gezellig samen naar de speeltuin te gaan, wandelen etc. Of simpelweg even je hart te luchten onder het genot van een kopje koffie (eigenlijk een wijntje!) na een hele dag plasjes moeten opdweilen bij een peuter die nog zindelijk moet worden, en 15x op een dag klei van je vloertegels moet schrapen :-p

Heel herkenbaar inderdaad. Ik woon sinds kort in Leiderdorp en er is niemand in de omgeving waar ik inderdaad even op de koffie kan of die mee kan naar het park met mij en mijn dochter van 2. Ik woon in de buurt, dus misschien kunnen we contact opnemen? :)

Ik herken je verhaal ... In mijn vrienden kring zitten er weinig mensen met kinderen... Waardoor je toch op een gegeven moment een beetje uit elkaar groeit. We zijn nu bijna een jaar verder maar Als je ooit wat wil afspreken ... Ik woon in de buurt van Rotterdam ????