Ze is inderdaad gewoon aangesloten bij een gastouderbureau, er zijn inderdaad regels, maar ze heeft blijkbaar haar eigen manier van omgaan met die regels. Als ze me informeert kan ik zelf een besluit nemen, dat is de ene keer dus niet zo en de andere keer wel. Zij vindt het alleen nodig om me te informeren als het echt een naam heeft in plaats van gewoon griep. Als de info klopt is het ok, maar nu wordt het gebagatelliseerd en dat stoort me enorm...

Voor een gastouder hebben we gekozen vanwege de huiselijke sfeer, het gemak en de flexibiliteit. Maar helaas liggen in mijn beleving de prioriteiten niet goed wat betreft die flexibiliteit...

Precies, zo denk ik er dus ook over. Wij gaan in ieder geval eens op zoek naar wat anders. Na 2 dagen gaf ze aan dat alles al weer 'helemaal beter' was. Nu ben ik geen ouder die alles iedere dag uitkookt, als hij wat groter is mag hij gerust uitgebreid in de modder spelen. Een paar bacteriën links en rechts is helemaal niet slecht, maar ik vind niet dat je zaken op de spits moet drijven.

Ik ben jaren geleden gastouder geweest, regels waren veel minder streng en controles vanuit de GGD ed waren er niet. Maar als ik of mijn kind ziek was moest ik overleggen met de ouders van het gastgezin en had ik een achterwacht via het gastouderburo. Ik had zelf een peuter van 3 en de kindjes die bij mij kwamen woonde in de straat... Waren jongens van 3 en 4.... De 3-jarige zat bij mijn zoon op de psz. Dus konden elkaar toch wel besmetten... Nooit echt zieken toendertijd gehad, hooguit verkouden/grieperig. Maar Noro is echt gevaarlijk, zeker met een baby. Ik zou geen baby durven opvangen als in mijn huis zo'n besmettelijke ziekte zou heersen... Zelfs al hadden we mondkapjes, handschoenen, ontsmetten we continu onze handen etc. Ik moet er niet aan denken als het kindje van een ander ziek zou worden in mijn huis... Zou me dan zo schuldig voelen...