Wat ben je toch heerlijk kordaat! Ik weet nog dat ik voor een paspoort in het gemeentehuis was met Sarah en dat ik je man en zoon zag zitten.. die moet bevallen zijn dacht ik toen :)

Mijn huisarts was achteraf ook wel geschrokken toen bleek dat ik zo'n grote trombus had. Volgens het ziekenhuis had het levensbedreigend kunnen zijn namelijk. Maar inmiddels is het anderhalf jaar geleden en gaat het goed. Mijn been voelt wel altijd nog vermoeid aan zeker als ik even een uurtje mijn steunkous uit heb. Maar ik gebruik geen medicatie meer en ook geen pijnstillers. Dat stolsel zal nooit meer oplossen, maar andere aderen hebben die functie overgenomen. Vandaar het vermoeide gevoel, maar in principe kan het geen kwaad.

Oei dat is schrikken, goed van je dat je erop hebt gestaan om doorverwezen te worden! zeker met trombose is dat gelukhebben dat is gevaarlijk. Hoe gaat het met je kleine meid en met dr grote zus? Kan het nog consequenties hebben dat de stolsel niet is opgelost? Fijn dat je weer lekker kan genieten van je kleintje. En gefeliciteerd met de geboorte