Voor wat het kraambezoek betreft: wij hebben de eerste 4 dagen alleen bezoek geaccepteerd van naaste familie en echt close vrienden. Daarna was iedereen welkom maar planden we heel bewust slechts 1 dagdeel voor bezoek. Niet te veel drukte voor de kleine en voor mama. Dit beviel voor het hele gezin erg goed. En als het bezoek mij te lang bleef dan vertrok ik naar boven. En als ik helemaal geen zij had in bezoek (vanwege bijvoorbeeld de kraamtranen) dan bleef ik lekker boven en schermde mijn man of de kraamhulp mij af. Heerlijk. Borstvoeding heb ik slechts een week gegeven en ik ben er nu eigenlijk wel uit dat ik er bij een 2e niet eens aan begin. Althans... Na de bevalling in het ziekenhuis mogen ze de kleine aanleggen, maar zodra ik thuis ben ga ik aan het kolven. De ellende van kloven en het schuldgevoel als ik haar van de pijn gewoon niet langer meer aan de borst kon hebben terwijl ze nog best honger had wil ik niet meer... Doe daarin vooral wat goed voelt. Als je gestresst borstvoeding zit te geven is dat voor jullie beiden niets... en van flesvoeding worden ze ook groot!

Oh heel herkenbaar!! Ik breng de kinderen ook heel weinig weg zeker als het niet nodig is. Ze zijn inmiddels 7 en 4 en alleen als het echt nodig is gaan ze een nachtje logeren. Door omstandigheden kan dat ook alleen maar bij mijn ouders en ik wil hun daar ook niet altijd mee lastig vallen. Wat het kraambezoek betreft. Bij de eerste durfde ik ook niks te zeggen. Ik was doodmoe maar durfde niemand de deur uit te sturen. Na een heftige bevalling en een behoorlijke knip was ik zelf ook nog niet zo snel hersteld. Maar bij nummer twee ben ik van te voren heel duidelijk geweest. In de kraamweek alleen maar de echte naaste familie. En daarna moesten ze bellen als ze wilden komen. Ons mannetje had veel last van krampjes dus ik zat halve nachten met een gillend kind. 'S middags gingen wij hier alledrie het bed in om te rusten. Dan ging de telefoon ook uit. Ik had met mijn man een codewoord afgesproken voor het bezoek in de avonduren. Als ik dat woord zei dan werkte hij het bezoek netjes de deur uit. Verder hadden wij ook de afspraak dat er door de week maar twee avonden bezoek kwam. In het weekend kon het overdag maar ook niet allebei de dagen. Dit werkte bij ons heel erg goed. Ik had het anders ook niet volgehouden met die gebroken nachten. Succes!!

"zeuren" (als je het zo al mag noemen) en zwanger zijn horen ergens een beetje bij elkaar, zeker als het de 1ste keer niet zo lekker liep. Ook wij hebben onze zoon die nu 20 maanden is nog nooit een aantal uren alleen bij andere gelaten. We kunnen het wel zelf. Wel geteld 4 x 1 uurtje en minder bij andere waarvan er 2x totaal mislukt en dus nooit meer gedaan. 1x 10 minuten en 1x omdat mijn man ziek was en ik weg moest iemand erbij in huis. Dus zo vreemd is dat kennelijk niet. Ook leuk voor mij om te weten ;). Kraambezoek is ook zo lastig, komt er iemand onverwacht terwijl je probeert te voeden helaas al was het de koning kom later maar terug of bel maar. Tuurlijk wel beleefd maar voet bij stuk gehouden. Ook hier kraambezoek dat uren bleef en niks deed. Toen de (zefgemaakte) kaarten verstuurd en rondgedeeld waren kon men lezen dat ze mochten bellen tussen 9:30 en 20:00 uur en van te voren bellen voor bezoek. Ook ik durfde niet te zeggen dat het genoeg geweest was en dat ze mochten gaan. Je kunt ook een kraamfeest organiseren een paar weken na de geboorte. Mensen die wat verder weg wonen wat later in je kraamperiode inplannen dan kunnen ze iets langer blijven plakken. Ook kun je van te voren zeggen hoe lang ze welkom zijn. Stel ze willen helpen met iets kunnen ze wat langer blijven (was ophangen kost ook wat tijd). Ik wist niet wat ik moest verwachten van het kraambezoek maar had ik geweten wat er op me af kwam had ik dit soort truckjes bedacht ;) Heel veel sterkte de komende weken en bij je bevalling en natuurlijk in de kraamperiode.