Och wat lijkt me dit verschrikkelijk zeg! Ik zelf lag in het ziekenhuis met pre-eclampsie toen mijn opa begraven werd, dus ik kon niet bij de begrafenis aanwezig zijn. Ondanks dat we de laatste jaren nauwelijks contact hadden voel ik me hier soms nog wel schuldig over. Maar bij jou... van zo dichtbij afscheid moeten nemen van zo'n belangrijk persoon in je leven terwijl het allerbelangrijkste persoontje op de wereld in jouw buik zit lijkt me echt loeizwaar!