Wat geweldig dat jullie toch mogen genieten van jullie spruit! De depressie is zo enorm herkenbaar! Ik wens jou en je gezin alle geluk en bovenal liefde van de wereld.

Wauw wat een leuke reacties bedankt allemaal. Wat mooi om jullie stukjes ook te lezen ik heb inmiddels ook een 2de blog geschreven liefs

wat mooi dat je dit verhaal hier deelt . heel herkenbaar ook , wij zijn ook door de hele molen heen geweest en hebben 3 x IVF ICSI geprobeerd ,maar helaas alle 3 de keren mislukt . toen geprobeerd om ons erbij neer te leggen (wat inderdaad niet zo maar lukt) , na bijna 10 jaar was ik op een gegeven moment toch zomaar spontaan zwanger en we geloofde het eerst ook niet ,maar het was toch echt zo ...de zwangerschap verliep helemaal goed en we kregen een prachtige dochter die nu alweer 5 jaar is ... dus het is echt waar de wonderen zijn de wereld nog niet uit !

Mooi verhaal om te lezen. Het geeft inderdaad hoop maar hoelang moet je door gaan? Wij zijn nu onderhand 5 jaar bezig, ben nu 34 jaar, het hele IUI traject al gehad en 2x IVF. Het onbegrijpelijke is dat wij beide gezond zijn en toch wil het niet. Je hoort het vaker; "je moet er niet mee bezig zijn, dan komt het vanzelf", alsof je je verlangen zo aan de kant kan zetten! Elke maand denk ik weer; geen verwachtigen, gewoon verder leven. Maar wat als ik nu wel zwanger ben en toch gezellig alcohol drink, of toch weer ga sporten om mijn lijf weer in proportie te krijgen? Moet je je inderdaad gaan instellen op een leven zonder kinderen om een kindje te mogen verwachten?? Hoe bedoel je jezelf voor de gek houden... Ik vind het heel erg moeilijk om me er zo aan over te geven. Iemand hier ook ervaring mee?