Wat een lieve reactie. Ik heb niet de ballen gehad het aan mn gyn te vertellen of mijn werkgever. Maar ik heb wel de huisarts gebeld. Waarschijnlijk krijgt mn gyn het dan ook te horen. Mijn werk is op uitzendbasis. Als je te vaak of te lang ziek bent lig je eruit. Ik kan mn baan niet verliezen. Ook zwangere mogen ze eruit werken. Dus dat durf ik echt niet. Wel heb ik een rock bottom moment gehad en er is echt snel Hulp nodig. Dankje voor je reactie!

Het is helemaal niet raar hoor dat je je zo voelt, die hormonen helpen ook allemaal niet mee. Wat betreft die vermoeidheid, dat is een officieel zwangerschapssymptoom wat ook door bedrijfsartsen word erkend. Ik kreeg zelf met 20 weken een afspraak bij 1 (nadat ik al weken op het einde van mijn Latijn liep, maar het niet durfde te zeggen omdat ik pas net bij die baan was begonnen...) De bedrijfsarts zei direct dat ze 1 er meer last van heeft dan de ander, maar dat het absoluut serieus genomen moest worden. Ik hoefde accuut geen onregelmatigheid meer te lopen en mocht 2 tot 4 uur werken. afhankelijk van mijn gevoel. Soms haalde ik wel de 4 uur, soms maar met moeite de 2. Maar het deed mij erg goed en ik kreeg langzaam aan weer meer energie terug en kon weer meer van mijn man (hij ook van mij) en het aanstaande kindje genieten. Heel even dacht ik: wat zullen mijn collega's wel niet denken, maar die riepen allemaal: jij en je kindje gaan voor! pas goed op jezelf, een ander doet het niet! En dat is ook zo. Je moet goed voor jezelf zorgen en uit die verplichtingen-modus stappen, hoe moeilijk dat ook is. Jij bent belangrijk en dus moet je nadenken over wat je nodig hebt om je weer beter te voelen en dan stappen ondernemen. Ook moet je het je verloskundige vertellen, want als er niets veranderd heb je ook meer risico op een (postnatale) depressie en daar zit je al helemaal niet op te wachten. Succes in ieder geval!