Call me wind because I am ablsulteoy blown away.

Wat frustrerend hé. Ik kan je geen universele succesformule geven, maar wel vertellen hoe wij we mee omgaan. Ons dochtertje van 4 loopt in groei en gewicht achter. Zij heeft totdat zij 9 mnd was volledig sondevoeding gehad. Zij heeft daardoor geen voldoende hongerreflex/gevoel ontwikkeld. Wij hebben haar met hulp van een dieetiste en een prelogopediste leren eten, maar dat blijft moeilijk voor haar. Wij merken regelmatig dat wanneer wij zowel in positieve zin als negatieve zin druk op het eten leggen er bij haar wat "op slot" gaat. Ze eet nauwelijks en ze krijgt het dan niet meer weg. Wat hier het beste werkt is eten totaal onbelangrijk maken. Kinderen voelen haarfijn aan dat jij je zorgen maakt over haar eetgedrag echt waar geloof me. Ookal zeg negeer je haar tijdens het eten. Het beste is om voor langere tijd eten te "negeren". Dwz wel aan tafel gaan (bij ons wordt alles geproeft, maar een hapje is genoeg), maar verder alleen maar gezelligheid. Over eten wordt verder niet gepraat, nadat ze een hapje heeft genomen bemoeien wij ons niet meer met het feit of ze daarna nog eet. Een kind laat zichzelf echt niet verhongeren. Dat lijkt misschien, maar ergens komt de eetlust vanzelf. Wil je niet eten, prima. Daarna geven we wel een toetje, maar ook maar eentje. Wanneer ze goed heeft gegeten en daarna om wat lekkers vraagt belonen we haar wel. "Natuurlijk, je hebt zo goed gegeten". En dat is het enige wat we erover zeggen. Verder heeft zij bepaalde "privileges". Haar zus eet enorm goed en kan daardoor altijd meerdere belegsoorten kiezen. Onze middelste kan dat niet dus mag ze twee soorten kiezen voor een boterham. Op school weten ze ook dat zij onder druk niet kan eten. Neemt ze een paar hapjes en stopt ze, dan mag dat. Onze ervaring is dat ze het uiteindelijk altijd weer inhaalt en dat ze doordat ze het leuk en gezellig heeft aan tafel eten niet met negativiteit meer associeert. Om het kort te maken is eigenlijk mijn advies dus dat je naar je dochter toe moet doen alsof eten voor jou totaal onbelangrijk is. Dit is vaak geen kwestie van een paar dagen, maar je zult dit echt lang vol moeten houden. Wanneer je je zorgen maakt over haar gewicht kan je in overleg met je huisarts Fantomalt halen bij de apotheek. Dit kan je (liefst stiekem, het is smaakloos) toevoegen aan melk, yoghurt of ander drinken. Dit geeft wat extra colorieen. En nog een tip wat ik uit ervaring heb gemerkt: praat er niet over waar zij bij is. dat werkt echt door. Kinderen horen meer dan je denkt en zulke gesprekken worden echt in hun hoofdjes opgeslagen. Dat geeft weer druk en werkt slecht eten extra in de hand.

Ik snap heel goed wat je bedoeld. Ik ervaar het dan weliswaar met mijn zoontje van 3 jaar. Het is af en toe heel frustrerend. Hij is met van alles bezig aan tafel waardoor het eten hier zo lang duurt. Hij spuugt ook eten uit op zijn bord, zegt dat hij alles vies vind en bord wegduwen. Wij hebben nu bedacht dat wij daar niet op reageren en het zo gezellig mogelijk proberen te houden aan tafel (ik weet dat het heel veel energie kost). Als wij klaar zijn met eten (wij eten expres in een iets langzamer tempo) gaan alle borden ook gewoon van tafel. Daarna nog honger? Morgen weer bij het ontbijt. Het is nu nog een paar avonden in de week in plaats van elke avond dat hij het vertikt. Ik probeer wel zoveel mogelijk dingen te halen qua groente waarvan ik weet dat hij het lekker vind. Verder krijgt hij ook niks lekkers meer overdag en een uur voor het eten ook niet meer drinken om zijn trek op te wekken. Ik krijg de hele dag te horen dat hij honger heeft in wat lekkers. Hij krijgt alleen lekkers als hij goed heeft gegeten bijvoorbeeld de dag ervoor. Maar wij leggen er geen nadruk meer op of straffen, dat werkte helemaal niet voor hem. Heel veel succes en ik hoop oprecht dat jullie snel een oplossing vinden!!

Mijn oudste zoontje eet op het moment met avond eten helemaal niets! Ja, Friet, pannenkoeken, dat soort eten wel! We hebben al van alles geprobeerd! Niet reageren, wel reageren en stimuleren om te eten.Proeven dan krijg je zo een lolly. Nu heeft het laatste wel even gewerkt! Hij vond het eten dan vaak lekker en vergat dan de lolly.Maar nu doet hij het in zijn mond en spuugt het al meteen uit. Nu was op tv bij een programma ook een kindje dat niet al.Daar werd geadviseerd om niet over het eten te praten en over iets heel anders te gaan praten.Wat heb jij vandaag gedaan? Met wie heb je gespeeld? Dus zijn we daar mee begonnen.Werkt het? Ik moet er vooral aan wennen. Om niet te zeggen 'het eten is echt lekker proef nu is of eet nu is door'. Ik maak me inmiddels niet meer zo druk over.Als hij honger heeft , eet hij wel denk ik! En hij vraagt nooit na het eten om wat anders omdat hij honger heeft.