Ik werk 32 uur in de week. Natuurlijk wil ik minder werken en meer verdienen, wie niet? Maar ik vind mijn werk fantastisch en ben daardoor een leukere moeder thuis. De kleine gaat met heel veel plezier drie dagen naar het kinderdagverblijf. Annika zegt haar "bezit" (vreselijke woordkeuze overigens) niet aan een vreemde te willen afstaan. Dat is natuurlijk ieders eigen keuze, maar aan de andere kant, zoals ze het in dat liedje zo mooi zeggen: strangers are strangers until they meet. Ik heb liever dat mijn kleintje naar het kinderdagverblijf gaat waar hij naar hartenlust met andere kindjes kan spelen (en daarbij ook werkt aan zijn weerstand :o) dan dat hij steeds maar bij opa/oma zit waar hij weinig andere contacten maakt. Het is hem ook aan te merken, hij kan heel goed zelfstandig spelen, hij leert snel, hij is super sociaal en van eenkennigheid heeft hij nog nooit gehoord. Ik ben nu drie dagen volledig voor de kleine, en op de andere vier dagen focus ik me overdag op mijn werk en heeft hij 's avonds mijn onverdeelde aandacht. Ik vind het een win-win-win-win situatie :)

Ik zou er niet aan moeten denken geen werk te hebben. Ik werk zelf 36u door de weeks en heb nog een bijbaantje op de zaterdag van 8u. (bijbaantje is nog van mijn studententijd, 10jr geleden) Misschien een beetje te veel van het goede, maar mijn man en ik redden het zo prima. Hij is overdags met ons dochtertje (werkt s avonds..36u p.wk) en ik ben s avonds / s ochtends vroeg met haar. 3 middagen gaat ze naar het kinderdagverblijf voor een paar uurtjes, dit vindt ze gelukkig erg leuk! Mijn man en ik zijn allebei op zondag en maandag vrij, zodat we elkaar ook nog eens zien.. ;) Daarnaast zou ik ook nooit financieel afhankelijk willen zijn van mijn partner. (mijn mening ;)) Natuurlijk is het opvoeden van een / meerdere kinderen ook een dagtaak, maar wij kunnen het samen gelukkig goed combineren. We willen ook elk jaar nog steeds naar familie aan de andere kant van de wereld, en tsja.. dat kost nou eenmaal ook een hoop centen. Ieder zijn ding, maar ik ben blij met mijn leven. Ik heb een super leuk dochtertje, een fantastische man / vader voor ons kind en onwijs leuk werk!

Ik werk ook en sinds kort zelfs weer fulltime. Kinderen zijn blij en weten niet anders. Opvang en creche zijn met zeer veel zorg gekozen. Dus niet de opvang naast school maar een die aanvoelt als huiskamer en goed stond aangeschreven. Huishouden is deels uitbesteed. Mijn man werkt 4 dagen. In het werk dat ik doe zijn de ft banen veel leuker dan de pt banen. En thuis ben ik 100% voor thuis. Sta altijd langs de lijn, ben leesmoeder, ga leuke dingen met ze doen of relax thuis. Mijn sociale leven staat op laag pitje. Sport maar 1 x per week. Maar zo houd ik voor mezelf de balans. En als ik wel afspreek is het als kids slapen.

Ik werk 2 dagen in de week zodat ik niks hoef te missen bij m'n kinderen en m'n man heeft zijn eigen filiaal van een grote supermarktketen. Ik heb wel ambities om voor mezelf te beginnen maar pas als de kinderen wat groter zijn. M'n oudste van 5 helpt ook mee en heeft z'n eigen taakjes zoals na het eten zijn eigen bord en bestek in de vaatwasser zetten. Bij hem gaat alles met kleine stapje ivm zijn pdd-nos. Mijn eigen moeder werkte vroeger op de tijden dat m'n broer en ik op school zaten en ik kijk er nu op terug dat m'n moeder s middags uit school altijd klaar zat met wat drinken en een lekker koekje. Zo'n moeder wil ik ook zijn voor mijn kinderen. Op de dagen dat ik werk is oma er. Ik ben dan ook van mening dat je je kostbaarste bezit niet aan een vreemde geeft.