Oh wat fijn dat je reageert ! Ik wilde je graag nog bedanken. Maar wist niet naar wie ik opzoek moest. Weet je dat jullie op dat moment voor heel veel bewoners in de chaos toch een beetje rust creëerden? De oudste gaat volgende week dinsdag naar de medische kinderpsycholoog. Hij is enorm bang en heeft medicatie gekregen om ‘s nachts te kunnen slapen. Ons buurmeisje oogde op school wel oké. Maar ook bij hun is het enorm heftig heb ik vanuit moeder begrepen. De woningbouw doet inderdaad enorm weinig. Alhoewel wij via onze advocaat hebben mogen vernemen dat zij nog steeds overleg aan het plegen zijn om voor de bewoners samen met andere woningbouwcorporaties voor een vervangende woning te zorgen.

Het is niet te bevatten wat het allemaal met zich mee brengt. Het heeft een enorme impact op je leven. Hoe gaat het nu bij jullie ? Kunnen jullie uiteindelijk weer terug naar huis ? Of kunnen jullie ergens anders heen ?

Ons huis is definitief onbewoonbaar. Na een hotel en een camping wonen we nu tijdelijk ergens, tot er een definitieve oplossing is. Mijn jongste heeft sinds een maand voor de brand een elektrische rolstoel, dus een ander huis vinden waar hij in kan is niet eenvoudig. Kunnen jullie terug?

Oh dat maakt het nog een stukje lastiger. Wat enorm naar dat jullie niet meer terug kunnen. Ik hoop echt dat er snel een oplossing voor jullie komt. En dat jullie samen een nieuwe start kunnen maken en deze situatie een plekje kunnen gaan geven. En weer de rust als gezin kunnen gaan pakken. Wij zouden terug kunnen wordt er nu gezegd. Maar dit gaat minimaal 18 maanden duren.

Wat lang zeg .... Is terug gaan dan wel de beste oplossing? Na zo lang wachten voelt het dan nog wel als thuis?

Ik ga zometeen deel 2 uploaden. Het kost mij momenteel enorm veel moeite om alles op te schrijven.