Hi Ik was, 13 jaar geleden, een jonge-net-geen-tiener- moeder net als mijn vriendinnen. Je kunt de situatie vergelijken; alleen was deze jongen nog niet getrouwd maar inmiddels wel, met hetzelfde meisje als waar ie toen mee ging. Ik was de enige van al m'n vriendinnen die besloot, nadat hij duidelijk had gemaakt dat hij niet op een kind zat te wachten, om het alleen verder te doen en de vader geen rol te laten spelen. Inmiddels is mijn zoon nu 13. Als hij vragen heeft over zijn vader beantwoord ik die zo eerlijk mogelijk. Als ik kijk naar mijn nog steeds dezelfde vriendinnen en de situaties waarin zij zitten met hun kinderen en de vaders daarvan, dan ben ik heel blij dat ik destijds die keuze heb gemaakt. Mijn zoon is altijd uitsluitend opgevoed in een liefdevolle omgeving en hem is een hoop stoken en onrust gespaard gebleven . Als de tijd daarvoor rijp is zal ik hem in contact brengen met zijn vader,hij weet hoe het zit, en zijn vader mag tegen die tijd de verantwoording gaan afleggen tegenover zijn vrouw zijn nieuwe kinderen en tegenover mijn oudste zoon over waarom het gelopen is zoals het gelopen is. Ik heb geen seconde spijt van de keuze die ik toen heb gemaakt en van het feit dat ik de vader van mijn oudste zoon volledig buiten zijn opvoeding heb gehouden sterker nog ik ben er echt oprecht blij mee en zou het een eventuele volgende keer precies zo doen. Gelukkig heb ik inmiddels een hele lieve partner en hebben wij ook samen en schattig jongetje van 11 maanden oud. Mijn partner heeft inmiddels zelfs mijn oudste erkend als zijn eigen kind gelukkiger kon je mijn zoon en mij niet maken. Ik wens je heel veel succes met je keuze en bedenk goed dat een vader geen toegevoegde waarde is als daar alleen maar stress achter zit. Succes!

Je hoeft de deur niet dicht te doen, maar je hoeft zelf nu ook geen actie te ondernemen. Misschien juist niet zelf actie ondernemen. Laat het vanuit hem komen, hij moet besluiten dat hij een vader voor zijn zoon gaat zijn en hier voor gaan vechten. Als hij interesse heeft in zijn kind, zijn zoon daadwerkelijk wilt leren kennen en een stabiele factor in zijn leven wilt zijn..... Kan je samen om tafel gaan zitten. Maar het is geen grappig aapje in de dierentuin die je af en toe bezoekt, of een goede smoes om met jou in contact te kunnen blijven komen. Sorry, even kort, wilde nog meer zeggen maar mijn zoon wilt aandacht:-)

Dank je wel voor je reactie. Vader woont inderdaad dicht bij. Heb ook regelmatig contact met zijn ouders en zussen. En kom hem ook regelmatig tegen in de stad. Was ook al van plan om mijn kind te vertellen hoe de vork in de steel zit en als hij graag zijn vader wil leren kennen zal ik hem niet in de weg gaan staan. En ja soms heb ik ook het idee dat ik in een soap leef. Het is nooit saai ;)

Dank je wel voor je lieve reactie!