O nee toch, wat rot voor je! Verschrikkelijk is het en helaas heel herkenbaar. Ik heb/had het echt al zolang en het heeft ook een hele tijd mijn leven beïnvloed. Zo was ik een uur bezig vanaf het moment dat ik dacht "ik ga naar bed" tot het moment dat ik er daadwerkelijk ik lag. Gek werd ik er van. Op een gegeven moment besloot ik het hardop te zeggen om mezelf te laten realiseren dat het maar een gedachte is. Ik heb me heel erg verdiept in ons brein en realiseerde mezelf dat iedere keer dat ik "toegeef" aan die gedachte, dat ik de controledrang sterker maak. Zo werkt ons brein, het houdt van gewoontes en des meer je iets doet, des te sterker die neuronen worden. Dit wetende, begon ik het anders te bekijken.. want als dit zo werkt, kun je jezelf dus trainen. Iedere keer als ik zo'n dwanggedachten had, stond ik er bij stil, zei het evt hardop (dan klinkt het minder eng, minder dwingend en minder zoals jij) en zei dan, nee.. ik doe het niet, het is maar een gedachte. Mijn gedachten zijn niet zo sterk om ... (iets wat er zou gebeuren als je het niet doet) te veroorzaken. Dus ik maakte er een meer logische situatie van. Voelde ik als nog die enorme drang? Ja zeker. Ik stond stil bij dit gevoel en ging bewust iets anders doen, wetende dat ik hiermee mijn brein train om te stoppen met die gedachtes. Het werd steeds minder en minder tot dat ik er eigenlijk geen last meer van had. In stressvolle periodes komen de gedachtes wel eens terug, maar dan pas ik bovenstaande weer toe en zeg dan ook tegen mezelf: oké ik voel me overrompeld, gestrest.. het is allemaal wat veel en mijn brein pakt terug op een oude gewoonte. Het is oké. Voor mij een signaal dat ik het wat rustiger aan moet doen, moet opladen, aan mezelf moet denken, minder in mijn hoofd moet leven. Ik ken jouw situatie niet, ik lees dit toevallig.. maar hopelijk heb je hier iets aan. Ik weet oprecht dat het heel moeilijk is. Maar onze gedachtes zijn maar gedachtes en gedachtes creëren emoties (en andersom).. als we ons dit realiseren, dan komt er besef dat je een keuze hebt tussen de gedachte en uitvoering. Onze gedachtes zijn wij niet, hoe gek dat ook klinkt. Onze gedachtes zijn aangeleerde patronen, aangeleerd in onze jeugd, aangeleerd door angst etc etc. Des te meer je je gevoel er laat zijn, niet tegen vecht, en je je gedachten gewoon ziet als iets gecreëerd vanuit jouw brein om jou te beschermen.(controle terug te krijgen), des te minder het zal worden. Heel veel.succes!