(Die ging te snel, sorry) Het feit dat je jezelf deze vraag stelt 'ben ik wel goed genoeg?' betekent al dat je zoveel van je kindje houdt dat je jezelf zo in de spiegel durft te kijken. Je bent op zoek naar de beste manier om er voor je kindje te zijn en kunt je geen leven zonder voorstellen, en dat betekent al dat je goed bezig bent!

Komt vast goed! Heb je weleens op VroegVolwassen.nl gekeken? Daar blogt een mama die vroeger pleegkind is geweest. Of zoek de (besloten) facebookgroep 'als hechten niet vanzelf gaat' eens op, ook heel waardevol!

Wow, wat heb jij een heftige jeugd gehad. Je moeder heeft je weggegeven en daar zit je nog vol vraagtekens over. En degene die daarna de opvoeding heeft gedaan was ook niet zo geweldig als ik dat zo lees over alcohol en gokken enzo... Wat vervelend dat dit zo'n invloed heeft op je zelfbeeld als moeder! Zonde, want volgens mij hoef je je nergens zorgen over te maken. Ik lees bij jou een héle andere denkwijze. Dat gaat echt wel goed komen!!!

Jij gaat je kind die opvoeding en liefde geven die jij zelf zo hebt gemist. Echt wel! En jij kunt dat ook. De liefde voor je ukkie spreekt heel erg uit je stuk. Maar ik begrijp je onzekerheid en je twijfels wel hoor. Die heb ik ook regelmatig. Mij jeugd is geen rozengeur en manenschijn geweest. Maar zoals jij ook al beschrijft, ik weet heel erg goed hoe ik het niet wil en zal er dan ook alles aan doen om mijn eigen plan te trekken.