Doen alsof alles (relatief)oké is, is makkelijker. :/

Ja ik ben er

Lieve mama, ik heb zelf manisch depressie, eerder de diagnose zware depressie met ernstige ptss. Ik snap dat je hier niet snel over praat. Het voelt als falen en kapot zijn. Toch is praten de weg om je gevoelens de ruimte te geven, stukje bij beetje accepteren dat ook deze gedachte er mogen zijn. Natuurlijk horen mensen liever leuk nieuws en dat het goed gaat, maar zo steekt het leven überhaupt niet in elkaar. Misschien zal niet iedereen je begrijpen, maar ik denk dat het gros er wel alles aan doet om het te willen begrijpen. Je mag mij ook gerust een berichtje doen om te sparren of even te ventileren. Je bent zoveel sterker als dat je je nu waant...hou vol