Ik heb werkelijk geen idee. Dokters zeggen het, geloven is een ander verhaal. Daar heb ik mezelf eigenlijk aan vast gehouden, hormonen. Terwijl ik geen last van humeurschommelingen. Mijn gedachtes namen mijn leven over.

Ik vraag me eigenlijk af of ze zo’n burn-out wel deftig kunnen vaststellen tijdens de zwangerschap. Bij mij zorgden de hormonen alleen al voor zo’n vermoeidheid als jij beschrijft (tijdens mijn tweede zwangerschap begon de postnatale depressie die pas 9 maanden na de geboorte werd vastgesteld), en dat is dan nog zonder burn-out. Hormonen alleen al kunnen bij sommigen genoeg zijn, dus hoe maakten ze het onderscheid met een burn-out op het werk? ?