Ik had inderdaad al veel gelezen. Het het is ook gewoon fijn dat er meerdere mama's een bepaalde ervaring hebben met een bevalling. Vind het ook heel fijn om te lezen hoe u werd begeleid. Dat moet ook geen pretje wezen. En ik ga dan maar gewoon mijn gevoel volgen en ook veel over hebben met mijn vriend. Bedankt voor uw reactie.

Het is niet raar dat je bang bent voor je volgende bevalling. Ik denk dat je je gevoel moet volgen. Als je bang dat je je vriend te erg belast als het weer een drama wordt kun je ook vragen of iemand anders die heel dicht bij je staat erbij wil zijn. Je kunt ook kiezen dat je wanneer jij het nodig vind je vriend de kamer uit kan sturen of jullie spreken af wanneer jij het verder "alleen" gaat doen. Je hebt de vader van jullie kindje na de geboorte heel erg nodig. Blijf met elkaar hier over praten. Onze zoon was niet echt klein en zijn hoofd ook niet. Ik merkte bij mijn bevalling dat het heel goed was dat IEMAND de beslissing voor mij nam, ik kon het niet meer en de arts wilde nog wel een uurtje wachten. Mijn man vondt het toen wel genoeg na bijna 3 dagen. Hij heeft door zijn lengte mooi kunnen mee kijken hoe de keisersnee ging en heel soms maken we daar een kleine grap over. Ik vind het nog steeds een beetje moeilijk dat ik onder narcose was en niets mee maakte. Mijn man vond het heel moeilijk om mij de medicatie te zien gebruiken en vooral te zien "lijden" en dat het maar niet opschoot. Ik gebruikte remifentanyl en was enorm duf hierdoor. Er zijn nogal wat drama beval blogs, zelf heb ik er dus ook 1 geschreven, dat wil natuurlijk niet zeggen dat het weer drama wordt voor jou/jullie. Als een bevalling goed gaat hoef je het niet zo snel van je af te schrijven .