Jeetje Danielle, wat schrijf je het echt. Als in.. ik herken me in elke stap en in elke zin. Ik herken het gevoel wanneer je denk die mri doe ik even. Als je nog geen claustrofobie hebt, krijg je het wel door dat apparaat. De rollercoaster, het halve horen van de gesprekken. Het is allemaal zo herkenbaar, ik pink een traantje weg. Bij mij werd een hersentumor gevonden. En zelf dacht ik wel.. dit kan ik. Maar het neemt je over. En de kindjes. Die mogen niet zonder mama opgroeien.. de hel ga je door. Gelukkig kreeg ik goed nieuws de dag van kerstavond, het goedaardig en makkelijk weg te halen. Wel weer eng.. de operatie. Maar laat het maar weg zijn! Ik wil jou heel veel kracht wensen in deze klote rollercoaster. Ik denk aan jou, al kennen we elkaar niet. Je kan dit. Je bent een sterke vrouw.

Jemig wat heftig! Helaas heel herkenbaar, heb het zelf inmiddels twee keer gehad. Maar "genezen"! Al die afspraken, woorden met zware lading, spanning, paniek in de MRI, vreselijk! Pas goed op jezelf en proberen tóch van de kleine momentjes met je gezinnetje te genieten. Dat is wat telt! ❤

Wat heftig Daniëlle. Ik wens je heel veel sterkte. Hopelijk is de operatie snel en kan je fijn werken aan je herstel. ❤🍀