Met tranen in mijn ogen en kippenvel heb ik je blogs zitten lezen. Wat ontzettend heftig wat jullie hebben meegemaakt. Ik vind het zo knap hoe je steeds schrijft dat het haar verdriet en haar woede en emoties zijn en niet die van jou terwijl het jou natuurlijk ook kapot maakt van binnen. Echt enorm veel bewondering voor de kracht die je hebt om je niet te laten verteren door schuldgevoelens/woede/verdriet maar er echt voor haar te zijn. Ook de aangifte vind ik een hele dappere maar ongetwijfeld moeilijke beslissing. Heel veel sterkte met dit verwerkingsproces, ik hoop zo dat jullie er sterk uitkomen.

wat erg dat jouw dochters dit moeten meemaken. misschien help het voor de oudste om er met andere erover te praten die hetzelfde hebben meegemaakt. zodat ze weet dat zij niet de enigste is. en wat goed dat je aangifte gedaan hebt! mijn nichtje is namelijk hetzelfde gebeurd maar dan met haar buur jongetje en omdat ze z'n goede vrienden van elkaar waren twijfelde ze eerst ook om aangifte te doen maar uit eindelijk hebben ze het toch gedaan. het zal wel even moeilijk zijn maar alles komt goed. mijn nichtje is nu een sterke jonge meid die goed voor haar zelf zorgt ( en ze heeft nog veel meer meegemaakt). sterkte voor jullie allemaal !

Goede keuze geweest! Sterkte met alles.. jullie komen er doorheen!

Wat dapper en wat een vreselijke situatie waar in zit. Hoop dat je dochtertjes zich gauw beter voelen :(