Spannend! Ik herken het gevoel maar dan precies andersom. Hier nu 3 meiden zo gehoopt de derde een jongen zou zijn. Maja. Nu onverwachts nummer 4 op komst en je raad het al toch nog een klein beetje hoop op het andere al ga ik er niet meer vanuit maar het knaagt toch. Ben benieuwd wat het is bij jullie

Is het aan jou (Patricia Versteeg) om te zeggen wanneer iemand bepaalde dingen MAG voelen? Je mag uiteraard je mening geven, maar de manier waarop vind ik niet helemaal kunnen! Ik neem aan dat de gezondheid voor haar kindje het belangrijkste is, maar ik begrijp haar verlangen naar een meisje zeker ook!

Hoi patricia, in eerdere blogs heb ik ook aangegeven dat ik hier zeker ook over nadenk. Maar daar waar jij jou hierbij boos om maakt, zo heb jij misschien weer gedachten, gevoelens en wensen waarvan ik dat denk. Ieder mens heeft op zijn eigen manier van alles meegemaakt, het is niet aan een ander om daar over te oordelen. Ik probeer op een eerlijke manier gedachten en gevoelens op papier te zetten waarin anderen zich misschien herkennen, daarbij denk ik echt wel na over hoe het ook anders kan zijn. Neemt niet weg dat er genoeg 'taboe' heerst op bepaalde onderwerpen. Gelukkig herken jij je hier niet in, maar kun jij jou misschien weer herkennen in een andere blogster.

Fijn dat jij er zo tegenaan kijkt. Maar ik herken me wel in het verhaal van miraclemama. Natuurlijk hoopt ze ten eerste op een gezond kindje. Maar na 2 jongens snap ik goed dat ze nu heel erg hoopt op 1 meisje. Ik heb 1 jongetje, en was ook zo bang voor een teleurstelling als het nu weer een jongetje zou willen. Mede omdat ik natuurlijk ook vind dat je die teleurstelling niet mag voelen als je een gezond kindje mag krijgen. Maar die rationele gedachte wil niet zeggen dat het verlangen naar een meisje niet zo groot kan zijn dat je deze gevoelens allemaal vanzelf krijgt.