sherrykerr89, maak je maar niet zo druk om die moeders die zo "opscheppen" :) mijn zoontje was 6 maanden en wilde ineens niet meer op mijn schoot gaan zitten, hij vond staan veel leuker toen hij wist hoe het moest. Tuurlijk met heel veel steun maar hij is nu 16 maanden en loopt nu "pas" aan 1 hand als steun en begint nu "pas" een beetje te geloven dat hij zelf zonder steun kan staan. Ook hij zegt alleen nog maar papa en dat enkele keren achter elkaar en heeft nog maar nauwelijks mama gezegd. Wel klets hij me de oren van het hoofd in zijn taal en wijst duidelijk aan wat hij op brood wil bijvoorbeeld. Hij weet duidelijk te maken wat hij wil maar zegt het nog niet. Wel maakt hij geluidjes zoals kgg of prr en zulk soort klanken. Ik zie het maar als oefenen voor het "echte" praten. Ook ik ben thuisblijf mama (kun je ook gezinsmanger noemen) en af en toe heb ik het ook helemaal gehad en denk ik van NU EVEN NIET!!!!. Ik zeg wel eens tegen mijn partner van ja jij werkt buitenshuis maar ik werk hier, ik heb onregelmatige pauzes, kan nauwelijks mijn thee fatsoenlijk opdrinken en als onze zoon slaapt heb ik even 2 uur rust kan ik even bijkomen, iets wat echt nodig is. Als jij thuiskomt gaat mijn dag nog even verder want er moet eten op tafel komen en dan gaat het avond programma beginnen. Ook hier vliegt er regelmatig wat door de lucht en wordt er heftig met het speelgoed gespeeld. Het speelgoed voor kinderen van deze leeftijd is niet voor niets zo stevig ;) . Ook mijn zoon wil graag zelf spelen en ik wordt wel eens "weggestuurd" omdat hij zelf wil doen. Ik heb weliswaar weinig contact met andere moeders maar houd mezelf voor wat hij al wel kan. Hij klimt (tot grote frustratie van mama) in de vensterbak en op de telefoontafel. Deze zijn dus heel mooi maar niet veilig. Hij kan al wel de trap op klimmen. Gelukkig maar want hij wordt zwaar en ja er staat een traphekje voor. maar ja dat praten he en dat los lopen. Ik ben nu eenmaal niet de mama die heel erg wil oefenen. Hij moet er lol in hebben dan blijft het beter hangen zeg maar. Vandaar dat hij zo graag de trap op wil en de vensterbank en telefoontafel zo gaaf vind. Alles heeft zijn tijd nodig en je kindje bepaald wanneer het tijd is om wat te leren en zolang je kindje redelijk binnen de "normen" valt hoef je je geen zorgen te maken. Ja je zou wel willen dat je kindje wat meer zegt of hele tastbare dingen doet die je kan vertellen maar dat werkt niet altijd. En ja je mag best trots zijn dat je kind het huis onveilig maakt dat betekend dat je kindje zich veilig voelt. Laatst heb ik eens opgeschreven wat mijn zoontje allemaal al kan en dat was eigenlijk al een hele boel en toen ik dat las was ik heel erg trots op hem maar ook op mezelf, zo van hee wat doe ik het als moeder eigenlijk goed! Laat je niet kisten door de moeders die trots vertellen dat hun kind al loopt of al heel veel zegt maar vertel vol trots wat je kindje al wel kan. Dat zijn gewoon andere dingen en wat je kindje aan energie stopt in het ene leren kan hij niet stoppen in lopen of praten. Als je dan ook nog een kindje mag opvoeden dat lekker druk is tja dan gaat daar alle energie in zitten. heel veel succes en sterkte maar ook geniet van alles wat je kindje al wel kan, Groetjes Annemiek

Hallo Sherry, Mijn dochter stond al met 8 maand en liep los met net 11 maand. Ook woordjes kwamen al vanaf een maand of 9; paardje en papa waren lang favoriet. Ik vroeg me wel eens af of ze niet te snel ging :-) Maar inderdaad ieder kindje z'n eigen tempo. Als ze snel gaan hou je dat niet tegen, als ze wat langer over dingen doen kan je niet veel meer doen dan ze te ondersteunen in hun eigen ontwikkeling. En ik denk dat elke moeder zich wel afvraagt of ze het goed doet. Hoort erbij. Je kent je eigen kindje het beste, luister naar je eigen gevoel :-)

idd Sherry kerrie, iedere kind is anders, trek het niet zoveel aan. ik heb 3 kinderen, mijn eerste liep ook pas met 2jaar. mijn 2 de met 9 maanden. en de derde is pas 5 maanden maar hij rolt al als gek. Dus het is echt verschil van kinderen. .. Ze groeien op hun eigen tempo. zolang ze gezond zijn...

helemaal waar Cindy! bedankt voor je reactie ;)