Ohh jeetje, gecondoleerd. Ik heb t nog niet mee gemaakt, maar het lijkt me niet makkelijk

@Jansje3, jeetje wat een hoop achter elkaar in korte tijd. Dat had bij mijn vader ook. Zo had ik een opa & oma en vader en binnen 4 jaar niks meer vanuit 1 kant. Alleen nog mijn oom (broer van mijn vader). Dan merk je hoe kwetsbaar het leven kan zijn. Mooi dat iedereen het op zijn eigen manier een plek kan geven en kan doorgeven aan hun kinderen. :-)

@miieke, ja snap dat hij dit spannend/eng om zo opa te zien. Mijn moeder stuurde op het ziektebed ook foto's door van mijn opa, sommige heb ik bewust niet laten zien. Omdat ik dacht dat dit veel impact op mijn meiden zou kunnen hebben. Maar wat mooi dat hij het nu zo oppakt en van woezel! zo lief...

@nadine1982, ja dat kan ik mij voorstellen dat je je schuldig voelde dat je niet tussendoor even op en neer bent gegaan. Zoiets loopt nu gewoon zo. Ik kom nu ook minder in Limburg, ook uit 'bescherming'. De aantal besmettingen hier in Utrecht zijn veel hoger dan waar mijn moeder woont.Ik vind dit ook lastig. maar mooi dat hij nu zegt hij is ster. Wij zeggen 'in de hemel', dat is breed. Mijn man heeft geen geloof en mijn vader ook niet. Toch heeft een 'plekje'.