Jeetje wat een verschil in ziekenhuizen... Ons zoontje is met 36 weken geboren en ik in zo'n tempo dat toen ik zei dat ik moest persen ze me eerst nog niet geloofden... Hij heeft 2 uur in de couceuze gelegen en 1 nacht aan de hart bewaking. Hij deed het dus wel heel goed meteen al, maar ze namen geen risico's. Ik ben heel benieuwd hoe alles verder verliep, hoewel ik ook een beetje vrees voor wat jullie nog te wachten stond...

Ik herken me zo in je verhaal! Wij kwamen om 10u in het ziekenhuis en zijn om kwart voor elf bevallen. Ik heb de bevalling zonder medicatie gedaan omdat het allemaal zo snel ging. Te snel! Toen onze dochtertje werd geboren kon ik der gewoon niet vast houden. Ik was helemaal van de kaart. Ik wist niet of dit nu een droom was of werkelijkheid. Ik heb er zeker wel een paar dagen last van gehad. Heel leuk dat een bevalling zo snel is gegaan natuurlijk. Maar op 1 of andere manier gaat het te snel en dat is toch ineens een klap vond ik.

Na lange, te lange, tijd heb ik uiteindelijk antwoorden gekregen. Deze zullen in volgende blogs naar voren komen. Maar ja, inderdaad: die antwoorden hadden allemaal wel iets sneller en professioneler gekund. Bedankt voor je reactie en het lezen van mijn blog!

Raar dat je geen antwoord hebt gekregen op je vraag wat het nou was van je blaas. Heftig om te lezen/ Ben benieuwd hoe het verder gaat.