Ik heb nog steeds geen idee wie gemeld heeft. Ik heb dat losgelaten. Voor een deel lukt dat, het deel dat dit morgen weer kan gebeuren lukt niet. We hebben maanden gedoe gehad met instanties, onzekerheid, hierover spreken, daarover, dit verder onderzoeken. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat er naar iets gezocht werd, om de melding eer aan te doen. Of om zich in te dekken, want de media explodeert, terecht, dan. In eerste instantie was ik erg boos op de melder, zeker omdat het anoniem gebeurde. Inmiddels ben ik dat, na al die maanden niet meer. Inmiddels zie ik de andere liefdevolle kant van de melder ook, en neemt die meer de overhand. Neemt niet weg dat ik nog steeds graag face-to-face zo spreken met de melder.

Wauw gewoon even een melding doen en dan nog anoniem ook!! ipv even langs te komen! heb zelf ook 2 kids de ene 8 de andere bijna 2 en ook die kunnen wanneer ze hun niet krijgen behoorlijk schreeuwend huilen!! mooie brief!! netjes maar wel met een stakement :-) hopelijk heeft hij inmiddels wat laten horen? sta er boven jullie weten beter maar dat er dan zo,n onderzoek volgt is wel minder liefs anne