Ik wil maar 1 ding zeggen: jij bent ook maar een mens. En een mens kan niet alles perfect doen. Vooral niet als je al zo geprikkeld bent. Leg de lat om altijd maar de perfect reagerende moeder te zijn niet te hoog. Want daar raak je alleen maar gefrustreerd van. Hier zitten mijn kinderen, als ze na tien waarschuwingen nog steeds niet luisteren, ook geregeld op de gang. Niet leuk, maar ik hoop toch telkens dat het steeds maar een stukje investering is in goed opgevoede handelbare kindjes in de toekomst.... Ookal lijken ze sommige dingen snel vergeten te zijn als alles weer koek en ei is. Stiekem zal er toch wel een stukje blijven hangen wat later voor verbetering zal zorgen, niet? Die hoop houd je als ouder zijnde. Ook bij een kindje met een medische gebruiksaanwijzing.

Jouw verhaal is wel deels herkenbaar voor mij. Hier thuis is ook de vader de held en zijn grote vriend. Ik mag als moeder vrij weinig als zijn vader thuis is. Mijn zoontje wordt bijna 3. De driftbuien die voorbij komen zijn ook erg heftig. Kan inderdaad zo een uur duren voordat hij rustig is. We merken dat hij echt structuur nodig heeft en als je hier vanaf wijkt is het vaker mis dan dat het goed gaat. Mijn man schijnt vroeger de diagnose Asperger gekregen te hebben. Hij ziet dit zelf niet zo en ik herken ook zeker niet alles hierin. Of het dus wel of niet klopt durf ik niet te zeggen. Ik vind het wel fijn om een vergelijkbaar verhaal te lezen. Veel mensen waartegen ik vertel hoe mijn zoontje reageert schepen dat toch af als peuterpuberteit etc. Mijn zoontje heeft echt twee kanten. Hij kan heel fel reageren, maar hij kan ook zo super lief spelen en lief doen tegen andere kindjes en hun helpen. Ik verlies wel steeds vaker mijn geduld. Misschien komt het door de zwangerschapshormonen, maar ik herken ook wel de manier hoe hij reageert in situaties. Daarin lijkt hij ook wel op mij en dat werkt niet altijd mee. Als je me een keer wil mailen dan kan dat. Misschien hebben we tips voor elkaar.

JIJ FAALT NIRT! Jemig, echt niet! Wat ongelooflijk zwaar voor je, en zeker niet fijn als papa als heilige held wordt gezien en jij de boze engel bent. Wat dus niet zo is. HEEL VEEL STERKTE.

Ik vindt dat je heel, heel veel geduld hebt gehad. Welke moeder zou nu niet haar geduld verliezen als ze een knal met speelgoed krijgt? Welke moeder word niet moe, verdrietig etc. van dit gedrag? ongeacht het gewoon peutergdrag is of dat er ASS achterzit. Hier hebben we af en toe een driftbui en hoeveel had je zoontje er? Heel, heel veel sterkte met dit soort momenten. Ik vind echt dat je het heel rustig en knap aanpakt. Ik weet niet of ik het zou kunnen hoor.