Jammer dat de lactatiekundige je er niet op heeft voorbereid dat borstvoeding geven in het begin helemaal niet meteen geweldig voelt. Er komen behoorlijke krachten bij vrij, wat je normaal niet gewend bent aan je borsten. Het is niet zo dat baby's heel subtiel en gezellig liggen te sabbelen, nee, ze zuigen met kracht en creëren een vacuüm en dat voelt in het begin niet echt aangenaam. Meestal wordt dat in de loop van de dagen beter, zeker bij de juiste aanlegtechniek en wanneer je borsten hier meer aan gewend raken. Er zijn ook vrouwen met een zogeheten 'dysfore toeschietreflex', die zich bij het toeschieten van de melk helemaal niet blij voelen. (Bij de meeste vrouwen ontstaat juist een loom, ontspannen gevoel bij het geven van borstvoeding, maar dat kan dus ook anders). Wellicht was dat ook bij jou aan de orde? En borstvoeding geven is inderdaad topsport, het vergt nogal wat energie van de moeder. Ik ken moeders die echt bij moeten eten omdat er anders niets van hun overblijft. Daarom is het ook fijn wanneer je er de tijd voor kunt nemen (en krijgt) en jezelf goed in acht neemt. Een kind krijgen doe je er niet even bij waarna je je leven van voor de zwangerschap weer oppakt alsof er niets aan de hand is, ook al wil de social media ons dat doen geloven. Neem tijd voor herstel en wees lief voor jezelf. En dat ben je ook wanneer je je grenzen aangeeft wanneer het echt allemaal te veel wordt en je toch besluit over te stappen op kunstvoeding.