Ik ben dit niet helemaal met je eens. Ik ben er met weinig verwachting in gestapt, wist niet hoe ik moest aanleggen, ik wist niet wat regeldagen waren, of hoe je tepelkloven moest voorkomen. Ik wilde me er niet op vast pinnen. Ik merk dat veel vrouwen dat wel doen. Borstvoeding is het beste en als je dat niet kunt geven ben je een sukkel, zo voelt het voor veel vrouwen. Vrouwen worden snel onzeker als het niet lukt. Ik heb vooraf besloten dat ik alles op me af laat komen en dat ik wel zou zien waar het zou eindigen. Gelukkig worden er ook veel, lees bijna alle, kinderen groot van kunstvoeding. Mijn dochter is direct na de bevalling aangelegd, met hulp van de zusters in het ziekenhuis. Ze heeft direct gedronken. Dit was geluk hebben, van beide kanten. Maar ook omdat ik me er niet teveel van had voorgesteld, en niet teleurgesteld zou zijn in mezelf als het niet lukte. Ik was dus ontspannen, ja zelfs na mijn bevalling ;) en dat ik het belangrijkste naar mijn mening bij bv, ontspannen zijn. Elke vrouw moet/mag zelf weten hoe ze hierin stappen, of je, je wilt voorbereiden moet je dat zeker doen, maar hoeft niet. Ik heb tot 8,5 maand bv gegeven. Daarna was ik het kolven vooral erg zat en ben ik gaan afbouwen. Ik ben erg trots op mezelf, op mijn dochter en op mijn omgeving. Nu krijgt ze nog 4 maandjes kunstvoeding en ze doet het super. Ik ben tevreden zo en dat lijkt me het allerbelangrijkste.

Amen! Ik kan inmiddels met trots zeggen dat Ozz in December 2 jaar mamamelk krijgt. En eerlijk gezegd heb ik er weinig over gelezen. Mijn kraamhulp heeft mij meteen verschillende houdingen geleerd, bepanthen zalf gegeven en mijn vriend op pad gestuurd voor die kussentjes om de tepels warm te houden. Ik heb 3 dagen tepelkloven gehad (de eerste week) en daarna absoluut geen last ondervonden. Ja, van mensen die mij vertelden dat Ozz zou doorslapen, als ik hem een pyama papje zou geven. Of wanneer hij 4 keer een slokje kwam halen in een uur, mij zeggen dat Ozz te weinig melk kreeg. Wat een wijsheid ook, gegeven door mensen die enkel flesvoeding hadden gegeven. Borstvoeding is niet gemakkelijk. Maar dat is meer een mentaal gevecht als daadwerkelijk fysiek. Zeker wanneer je hulp vraagt aan mensen die er verstand van hebben, zodra het mis dreigt te gaan. Met een beetje ondersteuning, acceptatie en overgave van de moeder, is 2 jaar (gemakkelijk) vol te houden! Geniet ervan!