11 jaar geleden

Jeah!!! Hij is vandaag met oma naar het CB geweest voor de herkansing en geslaagd!!! De arts was zelfs vol lof omdat hij het zo goed deed. We hadden hem wel een klein cadeautje in het vooruitzicht gesteld. En die heeft hij meer dan verdiend! Gelukkig!!

11 jaar geleden

hahahaha, je hebt echt een heel bijhandje thuis!! Maar idd een ander lacht er hartelijk om terwijl jij zoiets hebt van....ehh van mij hoeft dit niet zo! Help?! Ik zeg altijd maar zo, meer dan je best kun je niet doen!

11 jaar geleden

Oh ja dan moet je je zeker opgelaten hebben gevoeld zeg! Vreselijk.... Achteraf wel om te lachen maar op dat moment kun je wel door de grond zakken. Ik had ook zo'n soort momentje bij de slager. HIj had net een krentenbol in zijn handjes, toen ik bij de slager moest zijn. Hij was toen bijna 2 denk ik. Hij begon meteen om worst te vragen waarop ik zei dat het niet netjes is om er om te vragen en dat hij ook nog een krentenbol had. Waarop hij met een grote boog zijn krentenbol over de toonbank naar de verkoopster smeet en zei: Zo , nu mag ik wel worst he?

11 jaar geleden

Hai, hier heb ik een soortgelijk verhaal gehad, wel van iets kortere duur maar wilde het toch delen toen ik je stukje las!! Mijn zoon is inmiddels 12. Maar toen hij anderhalf was zijn ik en mijn toenmalige vriend uitelkaar gegaan, op goede voet overigens! Ik heb René gekregen toen ik net 20 was. Ik kom uit een gezin van 6 waarvan ik de oudste en heb het een en ander meegemaakt waardoor ik snel "volwassen" was. Anyway, van huis uit leren we alsjeblieft en dankjewel, met twee woorden spreken, met u aanspreken, fatsoenlijk blijven etc. Thuis waren we losgeslagen maar toch buitenshuis kreeg mijn moeder altijd complimenten over hoe fatsoenlijk wij wel niet waren... Dus als je dan zelf kindjes krijgt dan zet je die traditie voort! Tenminste ik wel. René kon al heel vroeg praten en ook duidelijk. De opa en oma van René (ik noem ze niet mijn ex schoonouders want ik kwam daar als 3 jarig meisje dus deze mensen zitten in mijn hart, maar das een heel ander verhaal!) hebben twee zoons, de vader van René en zijn oudere broer. Toen zijn oudere broer wat groter was heeft hij een keer het woordje (en sorry voor mijn taalgebruik) Kl**tzak opgevangen, alleen zei hij het niet op de juiste manier maar was het Kokkak en dat vonden ze allemaal hilarisch... toen René dus wat groter was en begon te praten vonden ze het ook hilarisch om hem dat woord te leren in de hoop dat dat ook verkeerd uitgesproken werd... maar helaas René zei het in 1 keer luid en duidelijk. René was een jaar of twee en we waren boodschappen aan het doen. Bij de bakker kreeg hij een stukje brood. De wat oudere mevrouw achter de balie zei alsjeblieft en voor mij was het eigenlijk de gewoonste zaak van de wereld dat er automatisch vanuit René dank u wel zou komen.... Ja fout gedacht dus! Ik wachtte nog even en zei "wat zeg je dan?" zonder pardon kwam daar ineens "Kl**tzak" uit zn mond. Ik zei "PARDON?" en of het niet erg genoeg was kwam er daarna een tong naarbuiten met het welbekend sputter (scheet) geluid... Zowel ik als de mevrouw liepen rood aan. Ik omdat ik dacht, ja hoor die mevrouw denkt vast daar heb je weer zo'n jonge moeder die haar kinderen niet opvoed... tut tut tut.... misschien dacht ze dat wel helemaal niet maar ik zakte het liefst door de grond!! Ik nam het broodje uit René zn handen en gaf het terug. Ik haastte me uit de winkel en heb me nog best een tijdje rot gevoeld!! Zo zie je maar weer, met alle beste bedoelingen in de wereld, kindjes hebben toch ook een eigen wil! En soms komt die boven net als jij er echt niet op zit te wachten!!