Oh, ik kan me zo goedvoorstellen dat je er helemaal kriegel van werd, Ruby. Het valt ook echt niet mee om je staande te houden als je anders in dingen staat dan de hele omgeving. En die bijzondere aannames, die blijven je verbazen inderdaad :) Goed dat je gekozen hebt om jouw eigen pad te volgen en heerlijk met jouw 2 jongens in Nederland bent nu! Liefs uit Bali

Wat heerlijk om je blog te lezen, het geeft veel herkenning. Ik heb jaren in Bali gewoond, maar de vader van de tweeling komt uit Lombok. Ik heb er voor gekozen terug naar Nederland te gaan, omdat ik niet wilde trouwen en in Lombok ze juist niet blij zijn als je zwanger bent voor je getrouwd bent. Ik ben erg blij om niet meer elke dag geconfronteerd te moeten worden met de 'kijkende ogen' van de rest van de buurt. Ze vinden er altijd wel iets van! Ik vond dat doodvermoeiend, vooral tijdens mijn zwangerschap. Ineens mocht ik niet meer naar buiten na zonsondergang, want dat zou slecht zijn. Of als ik een broek aan zou trekken, dan werd het een meisje en ze wilde dat ik een jongen zou krijgen. Uiteindelijk bleek ik zwanger van 2 jongens, maar dat kwam echt niet omdat ik elke dag een sjarong droeg! hahahah Knuffels uit Nederland, maar ik ga je blogs volgen. Heerlijk!