Grappig dat je waterangst noemt. Ik ben als kind heel erg bang geweest voor water en ik herken je angst. Mijn zoon is inmiddels 2,5 maar als baby als ik met hem ging zwemmen had ik echt nachtmerries (ik zou op hem gaan staan met omkleden in de kleedkamer, hem laten vallen, uitglijden met hem in mijn armen op de natte vloer, hem laten verdrinken, noem maar op) het enige dat bij mij heeft geholpen is het doen, soms echt met knikkende knieën, uiteindelijk word je er handig in en lach je om je eigen angsten.

Wij gebruikten een speciale douchewashand. Dit gaf mij veel grip. Echt een top uitvinding! Ook mijn broer en een vriendin zijn er erg blij mee en willen niet meer zonder!

Sommige van die draagdoeken kan je ook gebruiken om samen met je kleine onder de douche te gaan. Succes, gewoon een paar keer doen, eerst samen met je man daarna steeds meer zelf (eerst toezicht met man erbij). Dan komt het vanzelf allemaal goed.

Misschien samen met je man? Hij eerst de douche in en dat jij hem af en toe overpakt. Om zelfvertrouwen op te bouwen. Hetzelfde met in bad gaan. Ik vind douchen ook niet prettig btw. Heb ook niet het idee dat alles goed schoon wordt omdat ik niet overal bij kan. En hij is nu 14 kg dus niet te doen! Nu kan hij zitten kruipen en staan dus zit hij in de douche. Ik ernaast. Soms naakt bij hem op de grond en soms op een krukje er pal naast en boven. Maar vooral niets is verplicht! Doe aub waar jij je goed bij voelt en zie het opbouwen van zelfvertrouwen (zoals boven omschreven) vooral als een uitdaging. Niet een verplichting. En washandje met bakje water op de commode is prima. Doe ik iedere dag en badderen om de 3 dgn. Is hij mega vuil dan vaker. Succes