Heel herkenbaar. Zo ook met het aan willen raken van de zwangere buik. Ik krijg nog net geen moordneigingen, maar oh oh oh wat vond ik dat naar!

Ik Ben net als jij denk ik. Je voelt op dat moment dat er iets niet goed is, en denkt dan nog 'ligt het aan mij' 'moet ik hier iets van zeggen'... En dan is het moment voorbij en besef je dat het echt niet door de beugel kon.

Herkenbaar! En Ben het helemaal met je eens. Mijn kleine heeft ook nog eens roodachtig haar dus daar gingen ook veel handen doorheen 'mooie haren'.... Pfff :( niet doen!

Haha ik moet er om lachen.. maar snap je probleem heel erg goed. Ik zit met een zelfde soort probleem. Wanneer mijn schoonmoeder oppast, 1x per week, denk zij er altijd op uit te moeten met ons zoontje van 1,5 jaar. Even bij die op bezoek en even bij die langs. Soms zelfs het bejaardenhuis in waar blijkbaar heel toevallig alle oudjes dan net op de gang staan. En dan de verhalen.. die man van 90 vond Hidde zooo lief. 90 jaar en dan ook nog door de knieën gaan. Bahhh! Ik hoef dit niet te horen en ik wil helemaal niet dat ze overal mee naartoe neemt. Ik ken die mensen niet eens, ik vind het vies en mijn zoontje wordt er ook nog eens heel erg moe van. Ik durf het ook niet tegen haar te zeggen en zij vindt het zo leuk om met hem te showen. Mijn man maakt zich er ook nieg druk over.