Ja hier ook hoor want gisteren sleept ze de kat (na waarschuwen) weer aan z’n staart door de kamer en moest ik haar toch weer op de gang zetten. Daar ging ze vervolgens zo hard krijsen dat ik bijna de exorcist zou bellen. Maar de deur open gedaan en gezegd: wil je niet zo krijsen! Ben je helemaal betoeterd! Als je niet normaal doet moet je de rest Van de dag op de gang blijven hoor! Je mag best huilen maar we gaan niet zo hard krijsen. Denk erom. 😂 En toen was het: ok mama. En ging ze zachter huilen en heb ik haar na 2 minuten weer vrij gelaten. Dat eindigt wel altijd a al Jo Frost met dat ik haar nog een keer uitleg waarom ik haar daar heb neergezet, dat ze sorry moet zeggen en dan een dikke knuffel. En sorry tegen de poes zeggen. Maar het interesseert mij dus niet of ze gaat huilen, lachen, of kloot violen. Op de gang is de consequentie. En als ze er een grapje van maakt dan is die grap na een paar seconde op de gang al niet meer zo grappig. Maar gisteren dus toch ook even aan m’n hoofd gekrabt toen ze zo begon te krijsen op de gang. Straf geven tijdens het straf geven is wel een lastige 😅

Je hebt helemaal gelijk, duidelijkheid is wat een kind nodig heeft. Dit proberen wij zo goed en zo kwaad als het kan te doen. Toch blijft het lastig.

Die armpjes in de nacht om mijn nek doet t hem hoor 😅 zit ook wel met mijn moeder aan de telefoon soms wat gefrustreerd en gelukkig hoor ik van collega's dat hun kinderen ook zo doen/deden 😅 dat laat me weer ademhalen🙈💟respect terug O.O_mamamvanniek

Misschien heb ik het makkelijk met een driftig maar gevoelig Kreeftje. Maar boos worden en huilen mag hier gewoon. Maar krijsen, slaan, smijten en ander hufterig gedrag tolereer ik niet. Ik waarschuw 1 keer dat ik boos wordt en haar op de gang parkeer als ze het nog een keer doet, en negeert ze dat zet ik haar consequent op de gang. Dat is in sommige fases af en toe nodig, maar 8 van de 10 keer volstaat de waarschuwing.