huh heb je dat andere verhaal weer verwijderd?? Had net in mijn mail nog een reactie van jou. Nu trekt Neo namelijk weer heel erg naar mij, ik moet bijna alles doen, en hij wil alleen nog maar bij mij zijn zo ongeveer. Dus eerst trap je erin en doet mama de jas uit, en doet mama wel verschonen enz. Maar na een tijdje zei ik tegen papa, dat mama niks meer gaat doen, dat Neo maar leert dat hij ook naar papa kan. Dus nu heeft hij af en toe nog wel dat ie zegt dat ik het moet doen, maar als ik zeg nee, papa doet het, dan weet hij wel dat ik het meen. Ze gaan echt van de ene fase naar de andere inderdaad. Maar soms duurt het even voor bij jezelf het kwartje valt, van wat te doen en soms moet het kind gewoon erdoorheen en kun je vrij weinig. Want toen kon ik echt niks goed doen. Het was alleen maar getier en geruzie (bijna dan)

oh ja ik zie nu de datum pas!!! oeps hihi

Ik ben het er niet helemaal mee eens dat het dan maar aan 'Muisje'ligt! Het is een feit dat ouders ieder een eigen rol innemen en vooral als de kleine nog borstvoeding krijgt, dan is de moeder vaak de "hoofdverzorg(st)er". En dat betekend ook dat daar sterker tegen afgezet wordt! Daarnaast is er ook een verschil in hoe kinderen zich gedragen tegenover papa of mama. Per leeftijd/ontwikkelingsfase trekt een kind zich meer naar de ouder met dezelfde sekse of juist tegenovergesteld. Dit is heel natuurlijk en een belangrijk onderdeel van de eigen ontwikkeling! sorry voor het theoretische kantje, maar je eigen houding en aanpak zijn maar een gedeelte van de situatie. Leeftijd/ontwikkelingsfase en karakter spelen een rol hierbij! Roeien met de riemen die je hebt en je komt vanzelf weer in rustiger vaarwater!!!;p

Hij is er weer vanaf gelukkig (al een tijdje). Nu is het inderdaad volhouden als hij "lastig" doet. Maar nu weet hij ook wel dat ik t meen. Als ik zeg nee dan is t nee. Blijf je zeuren, dan ga je maar even op de gang uitrazen. Merk ook dat tellen heel goed werkt bij Neo. Het bekende: IK TEL TOT 3 EN DAN..... Bij 2 geeft hij wel toe =)