De meeste zijn gewoon om enkel de negatieve benamingen te noemen die aan je kind haar diagnose hangen. Ook heb je nooit gelijk als ze wel de diagnose hebben maar afwijken van wat de meeste mensen er onder verstaan. Dan heb je nog die mensen die er geen ervaring mee hebben en denken dat wat op onternet staat de hele waarheid is. Maar in het echt is het zoeken, zoeken zoeken, vinden en weer aanpassen, je opvoedingsnormen bijstellen en kijken naar wa goed is voor jouw kind. En het is niet met 1 pil opgelost, de dosis is ook niet constand hetzelfde, je moet op blijven letten of jij je kind haar eigen persoontje nog vind, ondanks de medicatie. Het zijn keuzes die je moet maken, soms lastige, maar die je altijd zelf met de nodige onderzoek, lang praten , twijfelen en uiteindelijk een knoop doorhakkend hebt gemaakt en als je er niet tevreden over bent die weer bijsteld. En ja je wilt dan niet horen van ow maar misschien moet je dat boek eens lezen of ik heb op tv gezien.... Ja dat heb je zlf waarschijnlijk ook. Je loopt al bij kinderartsen die ervoor geleerd hebben ( maar er misschien weer niet met een thuissituatie in zitten, misschien ook wel dat heb ik onze kinderarts nooit gevraagd). Wanneer wel advies geven. ( als er zelf om word gevraagd) Hier een stempel adhd ;) bij de oudste. Snap wel dat het erg irritant is.

Ohja dat werk is helaas nooit gelukt. Hopelijk in de toekomst wel!

Heel herkenbaar! Nou met vallen en opstaan, heb ik toch liefde mogen vinden en zelfs mama mogen worden! Ik zal nog wel een keer een blog schrijven hoe mijn gevoel is veranderd sinds ik mama ben geworden!

Een ander weet altijd het beste hoe je met je eigen kinderen om moet gaan, dat weet je toch? ;)